Τα τελευταία χρόνια και μάλιστα όταν πλησιάζει η επέτειος της Εθνεγερσίας του 1821 ακούονται πολλά ψευδή και παράλογα που σκοπό έχουν να συκοφαντήσουν και να μειώσουν την προσφορά του Ορθοδόξου κλήρου κατά την περίοδο της Εθνικής παλιγγενεσίας. Τι λένε λοιπόν τα κείμενα που ως ιστορικά τεκμήρια και εθνικά κειμήλια κατέχουμε; Ας δούμε ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Φωτάκου (Φωτίου Χρυσανθοπούλου 1798 -1878), πρώτου υπασπιστού του Γέρου του Μωριά. Τα κείμενα του Φωτάκου χαρακτηρίζονται από ρεαλισμό και ιστορική ακρίβεια. Μπορούν δε να σταθούν δίπλα στα κείμενα μεγάλων συγγραφέων. Τα έγραψε ύστερα από επανειλημμένες και επίμονες παρακλήσεις του Γεωργίου Τερτσέτη. Γράφει λοιπόν μεταξύ των άλλων με την απλή και φυσική του γλώσσα: “Ο Ελληνικός κλήρος ήτο προωρισμένος άνωθεν δια να ευρεθεί τόσον φιλόπατρις και να σώσει ολόκληρον το Έθνος• διότι άμα η Βυζαντινή Αυτοκρατορία εχάθη, ο κλήρος εδέχθη την κηδεμονίαν του Έθνους απροστατεύτου, και μη έχοντος άλλο στήριγμα και άλλην παρηγορίαν ειμί μόνον την θρησκείαν (…). Κατά δε την Επανάστασιν πρώτος ο κλήρος εφάνη εις τον αγώνα με τον Σταυρόν και με την σπάθην εις τας χείρας δια να σώσει το πλανημένον ποίμνιον και οδηγήσει αυτό εις την ελευθερίαν του φυσικώς και θρησκευτικώς• αυτός εφύλαξε τα γράμματα και την γλώσσαν (…). Ο κλήρος (…) έλαβε πρώτος τα όπλα”! Μάλιστα φίλοι μου. Αυτά επισήμως γράφει αυτός που έζησε από κοντά τα γεγονότα και δεν τα άκουσε σε κάποια αίθουσα διδασκαλίας ή τα εδιάβασε σε κάποιες “ιστορίες” που απογυμνώνουν την Πατρίδα μας από την Ρωμιοσύνη και προσπαθούν να τα αναλύσουν με κριτήρια δήθεν οικονομικά και μαρξιστικά. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ο Φωτάκος μεταξύ των άλλων, και για να μη παραμείνει ουδεμία αμφιβολία για το ποιοι κατηγορούν τον Ορθόδοξο κλήρο, σημειώνει τα εξής: “οι εχθροί του ελληνικού έθνους και της θρησκείας του, είπαν πολλά εναντίον του” δηλ. του κλήρου. Μια άλλη τώρα κατηγορία που προσάπτουν οι θολοκουλτουριάρηδες και επίδοξοι διαστρεβλωτές του Έθνους μας, είναι ότι όχι ο κατώτερος κλήρος, αλλά οι δεσποτάδες και το Πατριαρχείο δεν ήθελαν την επανάσταση, δηλ. ο ανώτερος κλήρος ήταν ενάντιος στο λαό και στον πόθο του για λευτεριά. Τα γεγονότα όμως αποδεικνύουν το εντελώς αντίθετο. Όσον αφορά τα όσα αναφέρει στην “Ελληνική Νομαρχία” ο Ανώνυμος και κάποιοι προσπάθησαν να στηριχθούν σε αυτά, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα αναφερόμενα δεν στηρίζονται σε γεγονότα ή αναφέρονται σε φαινόμενα μεμονωμένα. Σε εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Επί του θέματος αυτού, ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος εκφράζεται απολύτως. Γράφει: “οσαδήποτε και αν υπήρξαν τα αμαρτήματα πολλών εκ των πατριαρχών, ουδείς εξ’ αυτών ολίσθησε περί την ακριβή του πατρίου δόγματος και των υπάτων εθνικών συμφερόντων τήρησιν”. Αλλά και αυτός ο Κοραής που στην αρχή επηρεασμένος από τον ορθολογισμό της εποχής του και από την Γαλλική Επανάσταση, κατηγορεί τον κλήρο, ύστερα, όταν είδε τα πράγματα καλύτερα, έγραψε την αλήθεια. “Η εκκλησία δεν έπαυσε ποτέ να καταράται τον τύρρανον και να ζητεί ...
πηγη:www.axisradio.gr του Αρχιμανδρίτη Ιωήλ Κωνστάνταρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου