Το φονικότατο φορτίο της «διαβολικής φωτιάς» που μεταφέρουν αυτές οι υπερσύγχρονες πολεμικές μηχανές, είναι σε θέση μέσα σε λίγα λεπτά να κατακλύσει με πύρινο ατσάλι μια ολόκληρη τουρκική ταξιαρχία τεθωρακισμένων. Διαιολογημένα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτις της αιχμής του δόρατος της ελληνικής στρατιωτικής δύναμης. Τα ελικόπτερα «Aπάτσι» -πρόκειται για τα καλύτερα επιθετικά ελικόπτερα στον κόσμο - έχουν σχεδιαστεί για χρήση σε συνδυασμό με τις επίγειες δυνάμεις και συνεπώς έχουν εκχωρηθεί στον Στρατό.
Το ελικόπτερο AH-64 Apache είναι το κορυφαίο επιθετικό όπλο στην κατηγορία του, ένα ελικόπτερο υπερεθετικού βαθμού που σφίζει από οπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, με μια αποδεδειγμένη εξαιρετική αυτοπεποίθηση στο πεδίο της μάχης και με μια δολοφονική ακρίβεια σε κάθε αποστολή του. Φέρει μαζί του την εμπειρία ενός βετεράνου πολεμιστή - της μάχιμης ιπτάμενης μηχανής που βρίσκεται σε υπηρεσία για πάνω από δύο δεκαετίες, με την τεχνολογική του ανάπτυξη να συνεχίζεται.
Τα μαχητικά ελικόπτερα, ή αλλιώς και επιθετικά ελικόπτερα, είναι ιπτάμενοι σταθμοί μάχης και χρησιμοποιούνται όταν τα άρματα μάχης και τα αεροσκάφη δεν μπορούν να κάνουν τίποτα ιδιαίτερο στο πεδίο της μάχης. Τα ελικόπτερα πετούν σήμερα για όλες τις χρήσεις. Όχι μόνο η ευκινησία τους, αλλά και το ωφέλιμο φορτίο τους τα καθιστά ευέλικτες ιπτάμενες μηχανές σε κάθε έδαφος. Αγωνίζονται σε δύσκολα εδάφη και υποστηρίζουν τα στρατεύματα στο έδαφος.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Apache είναι η ευκολία που παρουσιάζει σε πτήσεις σε πολύ χαμηλό υψόμετρο, παραμένει για μεγάλο διάστημα απαρατήρητο και μπορεί να πλησιάσει το θήραμά του όπως μία αγριόγατα - όταν γίνει αντιληπτό, είναι πολύ αργά.
Τα ελικόπτερα επίθεσης είναι συνήθως εξοπλισμένα με εξελιγμένα οπλικά συστήματα, για παράδειγμα με λέιζερ κατευθυνόμενα βλήματα, ή με ένα πυροβόλο στο ρύγχος, το οποίο «ακολουθεί» το μάτι του χειριστή. Τα περισσότερα από αυτά τα ιπτάμενα μηχανήματα είναι βαριά οπλισμένα και θωρακισμένα, και σε περίπτωση που δεχτούν ένα πλήγμα διαθέτουν δεξαμενές καυσίμου που σφραγίζουν αυτόματα. Σε αντίθεση με άλλα ελικόπτερα, το διμελές πλήρωμα συνήθως κάθεται σε μια σειρά ο ένας πίσως από τον άλλον - ο πιλότος πίσω από τον χειριστή των οπλικών συστημάτων. Λόγω του ευρέος φάσματος των εφαρμογών - για παράδειγμα ως συνοδεία ελικοπτέρων μεταφοράς και ως αντιαρματικά όπλα.
Μεταξύ των πιο διάσημων είναι το AH-64 Apache: Τέλος της δεκαετία του 1970 ο Στρατός των ΗΠΑ αναζητούσε ένα καθαρόαιμο επιθετικό ελικόπτερο παντός καιρού. Ένα ελικόπτερο που μπορεί να πετάξει την ημέρα και νύχτα σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Το αποτέλεσμα ήταν το AH-64 Apache, το οποίο κατασκευάζεται από την Hughes (σήμερα Boeing) στην Μέσα της Αριζόνας. Παρά την ηλικία του, εξακολουθεί να είναι το πιο προηγμένο ελικόπτερο επίθεσης. Αυτό οφείλεται στα σταθερά μέτρα εκσυγχρονισμού που έχουν ληφθεί έως σήμερα, όπως η αναβάθμιση στην παραλλαγή AH-64D Longbow και στο επίπεδο Block III - μετά την εμπειρεία από την χρήση του στις ορεινές περιοχές στα πολεμικά θέατρα των επιχειρήσεων.
Η έκδοση AH-64D Longbow που διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός είναι εξοπλισμένη στο στροφείο με το ραντάρ Longbow της εταιρίας Westinghouse. Αυτό εκπέμπει κύματα ακτινοβολίας τα οποία αντανακλούνται από τον αντίπαλο, επιστρέφουν και απορροφούνται αμέσως: Το πλήρωμα σημάνει τον στόχο με λέιζερ, και εξαπολύει τα όπλα του για να τον καταστρέψει.
Στο AH-64D Longbow ο στόχος δεν απεικονίζεται οπτικά, αλλά μέσω του ραντάρ και στη συνέχεια μέσω γραφικής απεικόνισης. Με τον τρόπο αυτό, ο πιλότος λαμβάνει δεδομένα από πολύ μεγάλες αποστάσεις, και μπορεί να χρησιμοποιήσει τα όπλα του, όπως για παράδειγμα τον πύραυλο Hellfire, επίσης από μεγάλες αποστάσεις. Κατά τη διάρκεια της νύχτας το «Απάτσι» διαθέτει λέιζερ που είναι ικανό να σημάνει τα πάντα, με τους πυραύλους να βρίσκουν έτσι αυτόματα τον στόχο.
Το ραντάρ Longbow επιτρέπει στο AH-64D να συλλάβει μέχρι και 256 στόχους ταυτόχρονα, σε μια ακτίνα σάρωσης 360 μοιρών, και να τους καταπολεμήσει από μεγάλη απόσταση. Το ραντάρ μπορεί να αναζητήσει γρήγορα ολόκληρη την περιοχή-στόχο, να προσδιορίσει τους στόχους αυτόματα και να τους ταξινομήσει ανάλογα με τους δυνητικούς κινδύνους. Επιπλέον, επιτρέπει στο χειριστή να δει μέσα από τον καπνό και την ομίχλη, και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Η άτρακτος του ελικοπτέρου είναι εξοπλισμένη με αισθητήρες που επιτρέπουν στο πλήρωμά του την ανακάλυψη, σήμανση και εξουδετέρωση του εχθρού. Αυτό το ολοκληρωμένο σύστημα είναι παθητικής μορφής, δηλαδή ανιχνεύει την θερμική ακτινοβολία που εκπέμπεται από το περιβάλλον, όπως για παράδειγμα από τους κινητήρες των τεθωρακισμένων οχημάτων: Ο στόχος στη συνέχεια ανιχνεύεται και μπορεί λίγο αργότερα να καταστραφεί.
Οι πληροφορίες από τους αισθητήρες μεταφέρονται στο πιλότο μέσω ενός ειδικού κράνους, το οποίο είναι συνδεμένο με τα οπλικά συστήματα του ελικοπτέρου. Κατά την αποστολή, ο πιλότος δεν χρειάζεται να παρακολουθεί τις ενδείξεις στα όργανα του πιλοτηρίου. Αυτό το κράνος λειτουργεί και στο σκοτάδι με τη χρήση μιας περιστρεφόμενης συσκευής νυχτερινής όρασης (FLIR). Το σύστημα του κράνους-οθόνη απεικονίζει κάθε σήμα, από βίντεο, από υπέρυθρο, πληροφορίες πτήσης και εξοπλισμού, απευθείας στο οπτικό πεδίο του πιλότου. Αυτό το εποπτικό σύστημα είναι συναρμολογημένο έτσι ώστε να κρέμεται πλευρικά του προσώπου, αποτελείται από ένα μονόκυαλο. Τα δεδομένα απεικονίζονται σε μια οθόνη που κρέμεται μπροστά από το δεξί μάτι του πιλότου. Αυτή η ιδιαιτερότητα απαιτεί εντατική εξάσκηση από τον χρήστη.
Το «Απάτσι» μπορεί να πλήξει αστραπιαία τον στόχο, βγαίνοντας στιγμιαία έξω από την κάλυψη, αλλά και να δεχτεί άμεσα πλήγματα. Αυτές οι ιδιότητες και η υψηλή ικανότητα επιβίωσης το κάνει ένα από τα καλύτερα ελικόπτερα επίθεσης στον κόσμο.
Το «Απάτσι» είναι εξοπλισμένο με ένα πυροβόλο 30 χιλιοστών, το οποίο είναι τοποθετημένο στο ρύγχος του ελικοπτέρου. Έτσι, ο πιλότος μπορεί να είναι πολύ ακριβής στην στόχευση και να πλήξει με επιτυχία τις δυνητικές απειλές. Η εμβέλειά του είναι περί τα 350 χιλιόμετρα. Η μεγάλη κατανάλωση καυσίμου του Apache σχετίζεται με την ιδιαίτερα σταθερή μάζα κατασκευής του: Το Apache ζυγίζει πάνω από 10 τόνους. Λόγω της θωράκισής του, παρουσιάζει αλεξίσφαιρες ιδιότητες, ιδιαίτερα σημαντικές για την επιβίωσή του στο πεδίο της μάχης. Αυτή η βαριά θωράκισή του, του επιτρέπει να λαμβάνει μέρος στις μάχες των επίγειων δυνάμεων, σχεδόν στο ίδιο υψόμετρο με αυτές. Δεδομένου ότι μπορεί να ανεφοδιαστούν με καύσιμο με ευκολία παντού, η εμβέλεια αυτού του ελικοπτέρου δεν είναι ιδαίτερης σημασίας. Ταυτόχρονα με τον ανεφοδιασμό με καύσιμο, μπορεί να επανεξοπλιστεί με πυρομαχικά.
Το «Απάτσι» δεν φαίνεται σαν ένα ιπτάμενο φρούριο - είναι ένα ιπτάμενο φρούριο. Στις κοφτές πτέρυγές του υπάρχουν από δύο σταθμοί στους οποίους αναρτώνται τα όπλα του. Ο γίγανατας μπορεί να μεταφέρει έως και 16 πυραύλους Hellfire. Αυτοί οι πύραλοι καθοθηγούνται με λέιζερ, και χρησιμοποιούνται κατά μεγαλύτερων στόχων, όπως τεθωρακισμένα οχήματα ή κτιριακές εγκαταστάσεις. Το κύριο οπλικό του σύστημα αυτοάμυνας είναι ένα πυροβόλο 30 χιλιοστών, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά ελαφρών τεθωρακισμένων ή κατά άλλων επίγειων στόχων. Το πυροβόλο μπορεί να βάλει 320 γύρους το λεπτό, προς όλες τις κατευθύνσεις. Μια απόδραση του αντιπάλου, κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι αδύνατη.
Τα «Απάτσι» του Ελληνικού Στρατού συπληρώνουν το κενό μεταξύ του άρματος μάχης και του αεροσκάφους. Αποτελούν βασικό συστατικό των σχεδιαστών των σύγχρονων πολεμικών επιχειρήσεων και δολοφονικός αντίπαλος έναντι κάθε δυνητικού εχθρού εξ ανατολών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου