Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015

H Ελληνικη διασταση των Ειδικων Επιχειρησεων



Ακρίβεια υπό εχθρικά πυρά. Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος μας για τη διενέργεια ειδικών επιχειρήσεων και τις πιθανές εφαρμογές εξετάζουμε τις επιχειρήσεις των JTAC.
Η παροχή πυρών υποστηρίξεως (CAS) αποτελεί ίσως τις πλέον δύσκολες μορφές αεροπορικών επιχειρήσεων καθώς τα μαχητικά κρούσης υπό τη συνοδεία μαχητικών προστασίας θα πρέπει να φτάσουν αλώβητα στην περιοχή επιχειρήσεων και εκεί να ξεκινήσουν μια σύνθετη διαδικασία οπτικού εντοπισμού της διάταξης μάχης στο έδαφος. Η διαδικασία γίνεται μέσω άμεσης επικοινωνίας με τον Προωθημένο Ελεγκτή αλλιώς γνωστό και ως JTAC που θα πρέπει με ακρίβεια να καθοδηγήσει στο στόχο τον ιπτάμενο – τις περισσότερες φορές δεχόμενος ο ίδιος φονικά πυρά από τον αντίπαλο!

Γράφει ο Απόλλων Γ. Λεονταρίτης

Η μορφή των επιχειρήσεων CAS στο σύγχρονο πεδίο μάχης έχει δραματικά μεταβληθεί σε σχέση με παλαιότερες εποχές όπως στον πόλεμο του Βιετνάμ ή ακόμη και στην «Καταιγίδα της Ερήμου» όπου οι ρίψεις διεξάγονταν εντός προκαθορισμένων “kill Boxes” όπου ότι κινείτο, θεωρείτο εχθρικό ή σε περιπτώσεις όπου οι ρίψεις αφορούσαν προσβολή εχθρικών θέσεων «κατά προσέγγιση» με αποτέλεσμα να μην είναι λίγες οι φορές που φίλιο προσωπικό απωλέστηκε σε τραγικά περιστατικά από φίλια πυρά (Blue On Blue)..
Οι επιχειρήσεις στο Ιράκ το 2003 (Iraqi Freedom) αλλά κυρίως στο Αφγανιστάν (Enduring Freedom) ανέδειξαν την απαίτηση για απόλυτα συντονισμένες και ακριβείς προσβολές εχθρικών θέσεων από αέρος, σε ένα περιβάλλον μάχης όπου η «πρώτη γραμμή» δεν ήταν προκαθορισμένη (όπως στο παρελθόν) αλλά «ρευστή» με φίλιους και εχθρούς- τις περισσότερες φορές - να απέχουν μερικές δεκάδες μέτρα ο ένας από τον άλλο.
Σημείο - σταθμός στην εξέλιξη της διαδικασίας ήταν η 3η Σεπτεμβρίου 2003 όπου τέθηκε το ακριβές πλαίσιο διαδικασιών για το προσωπικό εδάφους, που θα απαιτηθεί να κατευθύνει μια αεροπορική προσβολή σε εχθρικές θέσεις (CAS). Αυτό αφορούσε την έκδοση εγχειριδίου Τεχνικών, Τακτικών και Διαδικασιών για παροχή Εγγύς Αεροπορικής Υποστήριξης γνωστό ως Joint Publication (JP) 309.3 Tactics. Techniques and Procedures (TTP) for Close Air Support!
Λόγω των εξειδικευμένων γνώσεων που απαιτούνται, η ειδικότητα αυτή έλαβε την ονομασία Forward Air Control (FAC) που μετασχηματίστηκε πιο πρόσφατα σε "joint terminal attack controller" (JTAC).
Η σχετική εκπαίδευση σε αυτήν ειδικότητα εξασφάλισε επιτέλους μια κοινή λίστα ενεργειών, ώστε η διαδικασία επικοινωνίας με τους χειριστές μαχητικών να είναι η ίδια ακριβώς για οποιαδήποτε μονάδα Στρατού, Πεζοναυτών, Αεροπόρων και Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ αλλά και μονάδων Συμμαχικών χωρών του ΝΑΤΟ που επιχειρούν από κοινού, στο πλαίσιο Ειρηνευτικών Επιχειρήσεων η πολεμικών αναμετρήσεων σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη!

Η ειδικότητα JTAC - Οι Απαιτούμενες συνθήκες

Ο joint terminal attack controller (JTAC) είναι λοιπόν ένα μάχιμο μέλος στρατιωτικής μονάδας που - από προωθημένη θέση - κατευθύνει την δράση φίλιων μαχητικών αεροσκαφών. Αντιθέτως ο forward air controller (airborne) (FAC[A]) είναι μια ειδικότητα χειριστή μαχητικού αεροσκάφους ή επικεφαλής αξιωματικού ομάδας Ειδικών Δυνάμεων που ασκεί έλεγχο από αέρος συνήθως επί ελικοπτέρου με εξουσιοδότηση να αιτείται και να καθοδηγεί προσβολές εχθρικών θέσεων με τη χρήση φίλιων μαχητικών κρούσης!
Οι απαιτούμενες συνθήκες για αποτελεσματική εφαρμογή αποστολών Εγγύς Υποστηρίξεως (CAS) περιλαμβάνουν εξειδικευμένο προσωπικό JTAC με ικανότητες στο σχεδιασμό και συντονισμό μέσων , αποτελεσματικό Έλεγχο και τη Διοίκηση (C2), Αεροπορική Υπεροχή, Καταστολή Αεράμυνας, ικανότητα πρόσκτησης στόχων μέρα και νύχτα από τα φίλια μαχητικά, ευέλικτες διαδικασίες επικοινωνίας και εκτέλεσης σε συνδυασμό με κατάλληλα οπλικά συστήματα για την εξουδετέρωση του στόχου ανάλογα με το είδος του (προσωπικό, κτήριο, οχήματα τροχοφόρα ή τεθωρακισμένα, κ.α.
Συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες αν και δεν είναι προαπαιτούμενο αποτελούν παράγοντα που επηρεάζει την αποτελεσματικότητα μιας προσβολής CAS σε συνδυασμό φυσικά με τα διαθέσιμα μέσα και οπλικά συστήματα που φέρουν!
Φυσικά η πρόκληση απωλειών σε φίλιες δυνάμεις και πολίτες από φίλια πυρά είναι μια ανεπιθύμητη κατάσταση που μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και μόνο ο αποτελεσματικός σχεδιασμός, οι άρτια γνώση διαδικασιών η ρεαλιστική εκπαίδευση και η χρήση άρτιων μέσων επικοινωνίας και κατάδειξης εγγυώνται τον περιορισμό αυτής της πιθανότητας.
Στο σχετικό βίντεο που ακολουθεί αφορά την περίπτωση αίτησης παροχής πυρών από γάλλο JTAC σε αμερικανικά μαχητικά F-15E Strike Eagle με πυρομαχικά GBU-38 σε στόχο πλησίον ενός σχολείου!
Ειδικά σε ότι αφορά το κρίσιμο σημείο των επικοινωνιών θα πρέπει να είναι ευέλικτες και αποτελεσματικές ώστε να εγγυώνται την αδιάκοπτη διατήρηση επαφής αεροσκάφους και JTAC στο έδαφος με περεταίρω ικανότητα διασφάλισης από εχθρικές παρεμβολές με χρήση κρυπτασφάλισης, αντιμέτρων και έλεγχο φίλιων εκπομπών!
Επίσης η προετοιμασία σε επίπεδο πληροφοριών για εκτέλεση αποστολής CAS σε όλα τα επίπεδα εξαρτώνται άμεσα σε συνάρτηση με το διαθέσιμο χρόνο και τα μέσα αναγνώρισης (intelligence, surveillance, and reconnaissance /ISR) που είναι προσβάσιμα από τα συναφή μέσα όλων των Κλάδων των Ε.Δ για τη βέλτιστη προετοιμασία στοχοποίησης!
Δεν θα πρέπει βεβαίως να παραγνωρίζεται ότι η ρευστή φύση των αποστολών CAS με απρόβλεπτες συνθήκες στο χώρο και τη μορφή της απειλής για φίλιες δυνάμεις στο έδαφος, καθιστούν φυσικά αδύνατη την εκ των προτέρων προετοιμασία των χειριστών που θα κληθούν να επέμβουν σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση.
Παρόλα αυτά, η διάταξη εχθρικών θέσεων και μονάδων στην ευρύτερη περιοχή ενδιαφέροντος, η εκτίμηση απειλής και πληροφορίες για τις θέση των φίλιων μονάδων, μπορούν να βοηθήσουν καθοριστικά στην εξέλιξη αμυντικών ή επιθετικών επιχειρήσεων CAS!
Αποστολές αυτού του είδους σημειώθηκαν κατά κόρον στο Αφγανιστάν όπου μαχητικά αεροσκάφη εγγύς υποστηρίξεως όπως τα Α-10C Warthog καλούνταν να συνδράμουν σε μονάδες που έρχονταν σε άμεση επαφή με δυνάμεις Ταλιμπάν (TIC).
Η διαθεσιμότητα των μέσων ISR και του εδάφους στην περιοχή που διεξάγεται η επιχείρηση CAS επίσης μπορούν να επηρεάσουν τις επικοινωνίες ενώ οι επικρατούσες καιρικές συνθήκες (βάση-οροφή νεφών, ομίχλη βροχή) στην περιοχή του στόχου επηρεάζουν άμεσα την μέθοδο εντοπισμού και τις τακτικές άφεσης όπλων (χαμηλό- μέσο - μεγάλο ύψος) από τα φίλια μαχητικά αεροσκάφη..
Φυσικά κορυφαία προτεραιότητα είναι για προφανείς λόγους η αποφυγής πρόκλησης παράπλευρων απωλειών σε πολίτες και κατοικημένες περιοχές που επηρεάζουν το σχεδιασμό και την εκτέλεση αποστολών CAS.

Διαδικασίες εμπλοκής και οι «9 γραμμές»

Η μέθοδος επικοινωνίας στηρίζεται στην διαδικασία προφορικής η γραπτής αποστολής συντεταγμένων με την τεχνική των 9 γραμμών (9-line) που επιβεβαιώνουν την ακριβή θέση του στόχου τον οποίο ο χειριστής του μαχητικού «περνάει» ως συντεταγμένες στο σύστημα ναυτιλίας ώστε να μπορεί να το διακρίνει το στόχο «Target Box» στο HUD και στην οθόνη τακτικής κατάστασης TSD.
Ακολούθως τον εγκλωβίζει με χρήση ραντάρ σε διαμόρφωση αέρος εδάφους είτε με ατρακτήδιο σκόπευσης TGP (τύπου LANTIRN, LITENING, SNIPER) για κατάδειξη και άφεση κατευθυνόμενων πυρομαχικών με λέιζερ GBU και JDAM.
Ο JTAC θα πρέπει στην διαδικασία αυτή να εντοπίσει το στόχο αλλά και το επιτιθέμενο αεροσκάφος CAS οπτικά πριν από κάθε επίθεση , ενώ αν οι καιρικές συνθήκες είναι απαγορευτικές για κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι σε θέση να προσφέρει συντεταγμένες με οπτική επαφή στόχου χωρίς οπτική επαφή με το αεροσκάφος!
Αποκαλυπτικό είναι το σχετικό βίντεο από εικόνα HUD ενός από τα 2 F-16C Block 30 της Εθνοφρουράς της Αλαμπάμα (call sign: Honcho 23) που ανταποκρίθηκαν σε έκτακτη κλήση για παροχή πυρών εγγύς υποστήριξης στις 30 Μαρτίου 2003 κατά τη διάρκεια της επιχείρησης «Iraqi Freedom». Ομάδα βρετανών SBS (call sign: Vader) η οποία είχε σταλεί σε αποστολή κρούσης της βάσης του 5 Σώματος του Ιρακινού Στρατού βόρεια του Al Quiam (πλησίον των ανατολικών συνόρων με τη Συρία) περικυκλώθηκε από υπέρτερες αριθμητικά δυνάμεις .
Όπως φαίνεται από τη δραματική έκκληση του βρετανού JTAC, κάλεσε τους πιλότους να ρίξουν τα όπλα τους σε ότι κινείται σε απόσταση 300μ από τη θέση τους (!) με τον καιρό όμως να αποτρέπει την άφεση σε επανειλημμένες διελεύσεις..




Σε περιπτώσεις που απαιτείται η εκτέλεση προσβολών επί στόχου με επαναλαμβανόμενες διελεύσεις χωρίς οπτική επαφή με το στόχο, ο JTAC θα πρέπει να είναι σε θέση να ορίσει τις παραμέτρους εμπλοκής ή ακόμα και να την ακυρώσει αν οι συνθήκες είναι εντελώς απαγορευτικές!
Για το λόγο αυτό ο JTAC θα πρέπει να είναι εξοικειωμένος με τις τακτικές που εφαρμόζουν οι αεροπόροι ενώ οι δεύτεροι θα πρέπει να αποφασίσουν τη βέλτιστη επιλογή τακτικής λαμβάνοντας υπόψη τυχόν περιορισμούς που θέτει ο επίγειος Ελεγκτής!
Εάν δε οι καιρικές συνθήκες είναι αντίξοες απαιτείται μεγάλος βαθμός εξειδίκευσης που εξασφαλίζεται μονάχα από την ρεαλιστική και εντατική εκπαίδευση JTAC και χειριστών μαχητικών. Σε κάθε περίπτωση δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα αυτά θα συμβούν στο πεδίο της μάχης τις περισσότερες φορές υπό την απειλή εχθρικών πυρών που απειλούν άμεσα τη ζωή των φίλιων δυνάμεων!
Ενδεικτικό είναι το βίντεο από ένα πιλότο αεροσκάφος Α-10 Warthog που πετάει στα όρια για να φτάσει σε παραμέτρους βολής ενώ επικοινωνεί με JTAC μονάδας που δέχεται πυρά! Η όλη διαδικασία διεξάγεται υπό τις πλέον δύσκολες συνθήκες όπως επιβεβαιώνουν και οι εμφανώς δραματικές συνομιλίες που ακούγονται!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου