Το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης σίγουρα δεν είναι μόνο Ελληνικού ενδιαφέροντος και ευθύνης, ούτε είναι αποκλειστική ευθύνη της Ελλάδος να δώσει μια λύση σε αυτό. Όμως, είναι ζήτημα ρεαλισμού να διαπιστώσει κάποιος πώς η πρώτη χώρα που πρέπει να διαχειριστεί την κατάσταση για λογαριασμό της Ε.Ε. και για την ίδια, είναι η Ελλάδα.
Το πρόβλημα του μεταναστευτικού έχει αίτια διαχρονικά που έχουν δημιουργηθεί πολλές δεκαετίες νωρίτερα με την συνεχή βοήθεια χωρίς να δημιουργηθεί πλάνο ανάπτυξης σε χώρες του τρίτου κόσμου, όπου και τα περισσότερα χρήματα της ανθρωπιστικής βοήθειας (καθώς και τα τρόφιμα αλλά και τα φάρμακα) κατέληγαν σε διεφθαρμένα καθεστώτα και ολίγους εκλεκτούς. Συνάμα υπήρχε και μια σαφή επιρροή κάθε λογής ισχυρού στον πλανήτη να εφαρμόσει μια δική του παρέμβαση προς τις χώρες αυτές για ικανοποίηση εθνικής ή ακόμα και προσωπικής ατζέντας. Παράδειγμα των παραπάνω είναι οι παρεμβάσεις σε Μέση Ανατολή και Ασία. Ας μην ξεχνάμε πώς οι χώρες που τροφοδοτούν κυρίως το κύμα μετανάστευσης είναι πάντα από την Ασία και την Αφρική.
Τα παραπάνω είναι δεδομένα γνωστά στο ευρύ κοινό και ίσως , μέχρι ενός σημείου, επιλεκτικά να είναι και αδιάφορα. Το ζητούμενο είναι για τον κάθε Έλληνα πολίτη πώς η Ελλάδα αυτή την στιγμή βρίσκεται υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς εποικισμού, που ελάχιστη σχέση έχει με ανθρωπιστική ανάγκη βοηθείας και ακόμα μικρότερη σχέση έχει με μια προσωρινή παραμονή κάποιων ανθρώπων που ζητούν να γυρίσουν πίσω στην χώρα τους μόλις τελειώσει η κρίση εκεί.
Ξεκινώντας λίγο παράδοξα θα πρέπει να αναφέρουμε εκ νέου το ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος δικαιούται άσυλο , καθώς συνεχίζουν πολλοί και τα μπερδεύουν είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω σκοπιμότητας.
Πρόσφυγας είναι «κάθε πρόσωπο, το οποίο, επειδή έχει δικαιολογημένο φόβο διωγμού λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικής προέλευσης, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ορισμένη κοινωνική ομάδα, βρίσκεται έξω από τη χώρα της υπηκοότητάς του και δεν μπορεί, ή εξαιτίας αυτού του φόβου, δεν θέλει να προσφύγει στην προστασία της χώρας αυτής». Σύμφωνα με την Σύμβαση της Γενεύης «Περί του καθεστώτος των Προσφύγων» που υιοθετήθηκε διεθνώς στις 28 Ιουλίου 1951 (κυρώθηκε από την Ελλάδα το 1959 ) και τροποποιήθηκε με το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης της 31ης Ιουλίου 1967. Οποιοσδήποτε άλλος μετανάστης που εισέρχεται σε μια χώρα χωρίς έγκριση από το τοπικό κράτος και δεν εμπίπτει στις παραπάνω διατάξεις, θεωρείται ως παράνομα ευρισκόμενος στην χώρα αυτή και διώκεται ποινικά η πράξη του, όπου απαιτείται αμέσως μετά η επαναπροώθηση του προς την χώρα προέλευσης ή εισδοχής βάση της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ.
Με γνώμονα την παραπάνω περιγραφή ερχόμαστε στην πρόσφατη έκθεση της FRONTEX που αναφέρει τριπλασιασμό εισόδου μεταναστών από τα Ελληνικά σύνορα με Τουρκία, ειδικότερα από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Αναφέρει επίσης την σημαντική μείωση κατά 80% από την πλευρά του Έβρου καθώς το πρόσφατα διαμορφωμένο τοίχος στα σύνορα έχει αποτρέψει πλέον αρκετούς από εκείνο το σημείο εισόδου.
Τα κυριότερα σημεία εισόδου αναφέρονται πως βρίσκονται στην περιοχή της Λέσβου, Σάμου και Χίου (σ.σ. η έκθεση είναι επικαιροποιημένη μέχρι και το πρώτο τρίμηνο του 2015 , οπότε το τι συμβαίνει στην Κω σήμερα δεν έχει αναλυθεί ακόμα). Η ίδια έκθεση αναφέρει και υποδεικνύει έντονα ως σημείο προέλευσης των ροών αυτών την χώρα της Τουρκίας, τα παράλιας της οποίας λειτουργούν ως κόμβος μετάβασης προς Βουλγαρία και Ελλάδα. Εντύπωση επίσης, δημιουργεί η αναφορά για σαφέστατη μείωση των εισερχόμενων παράνομα από Αλβανία προς Ελλάδα, καθώς η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τις ροές εργατών προς άλλες χώρες μέλη της ΕΕ.
Τα παραπάνω όμως αναφερόμενα απλά είναι η κορυφή του παγόβουνου. Τα στοιχεία είναι αφοπλιστικά όταν αρχίζουν και αποκτούν ποιοτικά χαρακτηριστικά, ειδικότερα δε, όταν αρχίζουν και διαψεύδουν πολλά από τα όσα αναφέρονται σε ΜΜΕ αλλά και από διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Πρώτο ποιοτικό χαρακτηριστικό της έκθεσης είναι η ανάλυση που αναφέρεται στα στοιχεία των ανθρώπινων ομάδων που εισέρχονται στην Ε.Ε. και ειδικότερα στην Ελλάδα. Μόλις το 11% επί του συνόλου είναι παιδιά, το 13% είναι γυναίκες ενώ το εναπομείναν ποσοστό του 76% είναι άνδρες!
Δεύτερο σημαντικό χαρακτηριστικό είναι πώς το παραπάνω ποσοστό των ανδρών είναι ηλικίας 15-50 ετών, που ορίζεται ως η πλέον ενεργή ηλικία για κάποιον. Συνδυαστικά αναφέρεται και το τρίτο χαρακτηριστικό που ορίζει πώς το 28% είναι μόνο από Συρία σαν χώρος καταγωγής. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της τάξης του 40% είναι αγνώστου προελεύσεως ενώ σημαντικά είναι και τα ποσοστά προέλευσης από χώρες όπως το Μπαγκλαντές και το Αφγανιστάν.
Έχει σημασία να δοθεί προσοχή στα παραπάνω ποσοστά καθώς δηλώνουν χώρες με πολύ μεγάλες διαφορές κουλτούρας, ηθών και εθίμων ενώ ακόμα σημαντικότερο είναι να σημειωθεί πώς πολλές από αυτές τις χώρες είναι σε διαρκή επίβλεψη για την παρουσία μαχητών της τζιχάντ στο έδαφος τους.
Η παρουσίαση συντριπτικών στοιχείων εναντίον της σημερινής πολιτικής ανοιχτών συνόρων που εφαρμόζει η Ελλάδα είναι ακόμα πιο ισχυρή στην ίδια έκθεση, που υπογραμμίζει τις εντονότατες μειώσεις για προσπάθειες παράνομης εισόδου σε τρίτες χώρες μέλη της Ε.Ε. από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία το 2014 υπήρχε μια αύξηση επιτυχιών αποτροπής τέτοιων πράξεων κατά 36% περισσότερο σε σχέση με το 2012. Για το 2015 (πρώτο τρίμηνο) δηλώνεται πώς ήδη υπάρχει 400% αύξηση προσπαθειών από το αντίστοιχο διάστημα του 2014 με χρήση φορτηγών οχημάτων, πλαστών εγγράφων και λοιπές άλλες μεθόδους.
Τι σημαίνει για την Ελλάδα αυτή η αύξηση είναι το άμεσο ζητούμενο για τον πολίτη. Επί της ουσίας έχουμε τα ακόλουθα δεδομένα:
Ο όγκος των εισερχόμενων προσφύγων και μεταναστών στην χώρα υπολογίζεται σε 150.000 άτομα μόνο για το πρώτο εξάμηνο του 2015. Αυτό σημαίνει πως ο πληθυσμός μιας μεγαλούπολης της χώρας ήδη βρίσκεται εντός της περιφέρειας, χωρίς να υπάρχει τρόπος μετάβασης τους σε άλλες χώρες. Διότι σε αντίθεση με όσα φληναφήματα αναφέρονται, οι πρόσφυγες που δικαιούνται ασύλου, ναι μεν έχουν δικαίωμα ταξιδιού εντός Ε.Ε. αλλά η διαμονή τους περιορίζεται εκεί στις 60 μέρες. Εφόσον αυτό το διάστημα περάσει, αυτοί οδηγούνται πίσω στην χώρα εισδοχής (Ελλάδα). Η παροχή ασύλου εφόσον γίνει δεν δίνει δικαιώματα πολίτη της Ε.Ε. αλλά μόνο παροχής «καταφυγίου» στην χώρα εισδοχής.
Άρα τα όσα λέγονται σε ΜΜΕ και από διάφορους υπουργούς που δεν γνωρίζουν προφανώς κάποια πράγματα, δεν έχουν ουδεμία νομική και λογική βάση.
Σύμφωνα με τις τελευταίες ειδήσεις οι μισοί μετανάστες που μπήκαν στην χώρα το τελευταίο διάστημα αρνούνται να μεταβούν στο Βοτανικό και σε άλλα camps. αλλά επιζητούν, πολλές φορές με εμμονή και βία. να τους δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα για να πάνε εκτός Ελλάδος. Φυσικά αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει για παράνομους μετανάστες που δεν δικαιούνται ασύλου παρά μόνο απέλαση. Ενώ για τους πρόσφυγες, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το δικαίωμα ταξιδιού σε άλλες χώρες μέλη έχει σαφή χρονικό περιορισμό.
Γιατί να μην δέχονται τις παροχές αυτών των υπηρεσιών; Οι λόγοι πολλοί σύμφωνα με στοιχεία.
Πρώτον δεν θέλουν να καταγραφούν τα στοιχεία τους σε βιομετρικές βάσεις (δακτυλοσκοπήσεις) έτσι ώστε να μην απελαθούν άμεσα αν δεν μπορέσουν να περάσουν την πρώτη φορά και απελαθούν στην χώρα τους ή τα στοιχεία αυτά υπάρχουν σε σύνορα άλλων χωρών και τους ταυτοποιήσουν. Να σημειωθεί εδώ πώς η δαχτυλοσκόπηση είναι υποχρεωτική τόσο για τους πρόσφυγες όσο και τους παράνομους μετανάστες. Δεν έχουν ουδέν νομικό δικαίωμα άρνησης, οπότε κάθε προσπάθεια από διάφορους «ακτιβιστές» γίνεται σαφώς εκ του πονηρού.
Δεύτερον , η παρουσία τους σε camps θα είναι υπό έλεγχο. άρα δεν θα μπορούν να φύγουν παράνομα προς άλλες χώρες αλλά και αν είναι μέλη οργανώσεων φανατικών μαχητών. όπως έχουν δοθεί ειδικά σήματα από υπηρεσίες, θα είναι πολύ ευκολότερο να εντοπιστούν.
Εγκληματικότητα και παράνομη μετανάστευση. Για λόγους που έχουν εξηγηθεί και σε προηγούμενο άρθρο-ανάλυση σχετικά με το τι συμβαίνει και τι δεσμοί υπάρχουν μεταξύ ενός αλλογενούς και εντελώς διαφορετικού πληθυσμού με συμπαγή μορφή εντός ενός άλλου κοινωνικού συνόλου. Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι πως θα υπάρξει πρόβλημα.
Μια ξένη κοινωνική ομάδα με διαφορετικά ήθη και έθιμα που δεν αποζητά την εγκατάσταση και προσαρμογή στα εθνικά δεδομένα κάθε χώρας αλλά ζητεί να φέρει τα δικά της ξένα ως defacto αποδεκτά στον τοπικό πληθυσμό, αποτελεί μαθηματικό αξίωμα και απόλυτο συμπέρασμα πώς θα οδηγήσει σε εντάσεις και απόλυτες συγκρούσεις.
Δείγμα μόνο ήταν τα πρόσφατα δεδομένα σε Άγιο Παντελεήμονα μεταξύ κατοίκων και παράνομων μεταναστών, όμως ακόμα και μεταξύ αλλογενών και αλλόφυλων μεταναστών μεταξύ τους όπως είδαμε και στην Κω.
Θέματα υγείας. Οι άνθρωποι που προέρχονται από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και Ασίας βρισκόντουσαν σε περιοχές με ελάχιστη υποδομή και πολλές από τις ασθένειες που είχαν και έχουν, δεν υπάρχουν στην Δύση. Παράδειγμα η φυματίωση, που πέρσι τον χειμώνα είχε αυξημένα καταγεγραμμένα κρούσματα στην χώρα μας. Η αδυναμία ελέγχου των παράνομα εισερχομένων μεταναστών οδηγεί σε πολύ σημαντικό πρόβλημα και στον τοπικό πληθυσμό καθιστώντας την όλη κατάσταση μια εν δυνάμει απειλή.
Ο μύθος της στήριξης της οικονομίας και της υπογεννητικότητας. Είναι τόσο αφελές και τόσο παράδοξο το παραπάνω που πραγματικά πρέπει να αναρωτιέται κάποιος αν εκείνος που κάνει χρήση του συγκεκριμένου επιχειρήματος είναι ενήλικος με πλήρη κρίση ή απλά παπαγαλίζει. Πρώτον, η οικονομία της χώρας δεν μπορεί να στηριχθεί όταν περιθάλπει ανθρώπους που δεν προσφέρουν με φόρο ή άλλο τρόπο στην οικονομία της. Δεύτερον, οι ίδιοι, όταν και εφόσον βρουν εργασία , πράγμα πολύ δύσκολο πλέον, θα είναι κατά κύριο λόγο αδήλωτη, χωρίς εισφορές και όσα χρήματα λάβουν θα είναι για να τα περάσουν στις χώρες καταγωγής τους.
Το δεύτερο κομμάτι του μύθου που μιλάει για υπογεννητικότητα, είναι απλά απαύγασμα ψυχασθενή. Πώς ακριβώς θα ενισχυθεί μια εθνική οντότητα ενός κράτους, σε όλους τους τομείς, από αλλογενείς και αλλόφυλους που ελάχιστη συμπάθεια ή φιλία νιώθουν προς την χώρα φιλοξενίας; Δεν είναι λίγα άλλωστε τα κρούσματα που βλέπουμε σε Γαλλία, σε Ιταλία, σε Γερμανία, σε Αγγλία ακόμα και σε Ελλάδα που δείχνουν δεύτερης γενιάς παιδιά μεταναστών, να στρέφονται κατά της χώρας φιλοξενίας και να επιστρέφουν για να γίνουν μαχητές ενός φανατικού ιερού πολέμου.
Τι μπορεί να γίνει;
Τα περιθώρια της Ελλάδος είναι στενά όσον αφορά το τι μπορεί να γίνει, μόνο από την χώρα μας. Ας μην ξεχνούμε πώς μιλάμε για μια ροή εκατομμυρίων μεταναστών που περιμένουν να περάσουν στην Γη της Επαγγελίας, ενώ αρκετοί μπορεί να το βλέπουν και ως ευκαιρία δημιουργίας της χώρας τους μέσα σε μια άλλη χώρα δια εποικισμού.
Η πρώτη πρόταση που δείχνει να γίνεται και πραγματικότητα είναι οι παράνομοι μετανάστες να μην κινούνται ελεύθερα. Να καταγράφονται και να μένουν σε ελεγχόμενες περιοχές όπου θα περιμένουν μέχρι την εκδίκαση υπόθεσης του ασύλου τους. Αν εγκριθεί να προχωρούν οι διαδικασίες , αλλιώς να απελαύνονται. Οι χώροι αυτοί απαιτείται να είναι εκτός οικισμών πόλης σε ειδικούς χώρους υποδοχής ή ακόμα και πλοία (όπως στην πρόσφατη περίπτωση στη Κω).
Η δεύτερη πρόταση είναι να γίνει άμεση πρόσκληση για να προσέλθουν όλοι οι ευρισκόμενοι στην χώρα μετανάστες που είναι χωρίς χαρτιά. Εκεί να καταγράφονται με καταχώρηση βιομετρικών στοιχείων και να δοθεί χρόνος εκδίκασης της υπόθεσης τους όπως και στην πρώτη πρόταση. Μετά την πάροδο του χρόνου πρόσκλησης όσοι συλλαμβάνονται άνευ εγγράφων θα απελαύνονται άμεσα χωρίς δικαίωμα έφεσης ή αναστολής της ποινής. Αυτό θα διευκολύνει στο να λυθεί και ένα μέγιστο πρόβλημα ασφαλείας της Ελλάδος καθώς ουδείς γνωρίζει ποιος βρίσκεται στη χώρα μας και τι κάνει εδώ.
Η τρίτη πρόταση είναι να γίνεται επιλογή όσων δεν δικαιούνται ασύλου βάση δεξιοτήτων και να καλυφθούν θέσεις ανάγκης στην οικονομία της χώρας. Υπάρχουν σαφέστατα άνθρωποι που έχουν δεξιότητες και ίσως να είχαν μια ευκαιρία, αν τους διέκρινε το ίδιο το κράτος και τους έδινε το δικαίωμα σε αυτό.
Τελευταίο παραμένει το κύριο και καίριο ερώτημα , στο που θα σταλούν όσοι τελικά απλά δεν χωράνε όπως λέει και η κ. Μέρκελ σε μια χώρα κράτος που έχει πλέον περάσει το όριο χωρητικότητας της. Εκεί θα πρέπει να γίνει πρώτα μια διαλογή με ειδικούς σύμβουλους που θα ταυτοποιήσουν την καταγωγή κάποιων με ειδικές ερωτήσεις και η μετά επιχορήγησης από την ΕΕ απέλασης τους όπως είχε γίνει αρχικά , στις χώρες καταγωγής και όχι εισδοχής τους.
Φυσικά τα παραπάνω ως προτάσεις είναι μόνο για το μέγεθος της χώρας μας, καθώς αυτό δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα του μεταναστευτικού. Όμως είναι δεδομένο πώς τα πράγματα αλλάζουν και ήδη οι συντηρητικές φωνές έχουν αρχίσει και ακούγονται πιο έντονα εντός κοινοβουλίων, ενώ και οι πολίτες των χωρών διαπιστώνουν το ουτοπικό του πράγματος να βρίσκονται σε μια παγκοσμιοποιημένη Ε.Ε. που θα θεωρεί την χώρα τους κοινόβιο εγκατάστασης για όποιον θέλει και μπορεί να έρθει.
Ειδικότερα μάλιστα στην Ελλάδα όπου τα στοιχεία δείχνουν περίπου 1.500.000 μετανάστες να βρίσκονται παράνομα στην χώρα, ως ένα ποσοστό της τάξης του 12% περίπου επί του συνολικού πληθυσμού ενώ στις ΗΠΑ ,για παράδειγμα, το ποσοστό αυτό είναι 6 με 7% και είναι συνάμα μια χώρα που έχει βασιστεί στο συγκεκριμένο μοντέλο διαμόρφωσης.
Ως επίλογος θα παρατεθεί μια συνολική εικόνα των χωρών σε όλο τον πλανήτη που δείχνουν πλέον μηδενικές ανοχές σε μεταναστευτικά κύματα με την Ουγγαρία να σηκώνει τοίχο όπως και η Βουλγαρία. Η Ρωσία να δηλώνει πώς θα κάνει χρήση όπλων για κάθε παράνομα εισερχόμενο στην περιφέρεια της. Στις ΗΠΑ δηλώσεις υποψηφίων να φωτογραφίζουν πολύ έντονες πράξεις για το μεταναστευτικό. Την Αυστραλία να έχει κλείσει σύνορα. Τις Γερμανία, Αυστρία, Βρετανία, Πορτογαλία, Ισπανία να εφαρμόζουν τα έξυπνα σύνορα με καινοτόμα τεχνολογία……και ακόμη και την Τουρκία να αλλάζει τον νόμο περί ασύλου και μετανάστευσης και να τον κάνει πιο αυστηρό. Σε αυτό το παγκόσμιο πλαίσιο λοιπόν είναι αστείο ως και τραγικά ηλίθιο να καλείται η Ελλάδα να κάνει το ανοιχτό σαλόνι υποδοχής για κάθε κατατρεγμένο ( ;;; ) την ίδια στιγμή μάλιστα που ακόμα και η ίδια τελεί υπό κρίση για τους δικούς της ιθαγενείς.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
πηγές:
I) Annual Risk Analysis 2015 report – FRONTEX
II) Greece and Turkey – Borders between denial report – FRONTEX
III) http://www.astynomia.gr
Νάντια Αλεξίου- NantiaReport
Το πρόβλημα του μεταναστευτικού έχει αίτια διαχρονικά που έχουν δημιουργηθεί πολλές δεκαετίες νωρίτερα με την συνεχή βοήθεια χωρίς να δημιουργηθεί πλάνο ανάπτυξης σε χώρες του τρίτου κόσμου, όπου και τα περισσότερα χρήματα της ανθρωπιστικής βοήθειας (καθώς και τα τρόφιμα αλλά και τα φάρμακα) κατέληγαν σε διεφθαρμένα καθεστώτα και ολίγους εκλεκτούς. Συνάμα υπήρχε και μια σαφή επιρροή κάθε λογής ισχυρού στον πλανήτη να εφαρμόσει μια δική του παρέμβαση προς τις χώρες αυτές για ικανοποίηση εθνικής ή ακόμα και προσωπικής ατζέντας. Παράδειγμα των παραπάνω είναι οι παρεμβάσεις σε Μέση Ανατολή και Ασία. Ας μην ξεχνάμε πώς οι χώρες που τροφοδοτούν κυρίως το κύμα μετανάστευσης είναι πάντα από την Ασία και την Αφρική.
Τα παραπάνω είναι δεδομένα γνωστά στο ευρύ κοινό και ίσως , μέχρι ενός σημείου, επιλεκτικά να είναι και αδιάφορα. Το ζητούμενο είναι για τον κάθε Έλληνα πολίτη πώς η Ελλάδα αυτή την στιγμή βρίσκεται υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς εποικισμού, που ελάχιστη σχέση έχει με ανθρωπιστική ανάγκη βοηθείας και ακόμα μικρότερη σχέση έχει με μια προσωρινή παραμονή κάποιων ανθρώπων που ζητούν να γυρίσουν πίσω στην χώρα τους μόλις τελειώσει η κρίση εκεί.
Ξεκινώντας λίγο παράδοξα θα πρέπει να αναφέρουμε εκ νέου το ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος δικαιούται άσυλο , καθώς συνεχίζουν πολλοί και τα μπερδεύουν είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω σκοπιμότητας.
Πρόσφυγας είναι «κάθε πρόσωπο, το οποίο, επειδή έχει δικαιολογημένο φόβο διωγμού λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικής προέλευσης, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ορισμένη κοινωνική ομάδα, βρίσκεται έξω από τη χώρα της υπηκοότητάς του και δεν μπορεί, ή εξαιτίας αυτού του φόβου, δεν θέλει να προσφύγει στην προστασία της χώρας αυτής». Σύμφωνα με την Σύμβαση της Γενεύης «Περί του καθεστώτος των Προσφύγων» που υιοθετήθηκε διεθνώς στις 28 Ιουλίου 1951 (κυρώθηκε από την Ελλάδα το 1959 ) και τροποποιήθηκε με το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης της 31ης Ιουλίου 1967. Οποιοσδήποτε άλλος μετανάστης που εισέρχεται σε μια χώρα χωρίς έγκριση από το τοπικό κράτος και δεν εμπίπτει στις παραπάνω διατάξεις, θεωρείται ως παράνομα ευρισκόμενος στην χώρα αυτή και διώκεται ποινικά η πράξη του, όπου απαιτείται αμέσως μετά η επαναπροώθηση του προς την χώρα προέλευσης ή εισδοχής βάση της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ.
Με γνώμονα την παραπάνω περιγραφή ερχόμαστε στην πρόσφατη έκθεση της FRONTEX που αναφέρει τριπλασιασμό εισόδου μεταναστών από τα Ελληνικά σύνορα με Τουρκία, ειδικότερα από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Αναφέρει επίσης την σημαντική μείωση κατά 80% από την πλευρά του Έβρου καθώς το πρόσφατα διαμορφωμένο τοίχος στα σύνορα έχει αποτρέψει πλέον αρκετούς από εκείνο το σημείο εισόδου.
Τα κυριότερα σημεία εισόδου αναφέρονται πως βρίσκονται στην περιοχή της Λέσβου, Σάμου και Χίου (σ.σ. η έκθεση είναι επικαιροποιημένη μέχρι και το πρώτο τρίμηνο του 2015 , οπότε το τι συμβαίνει στην Κω σήμερα δεν έχει αναλυθεί ακόμα). Η ίδια έκθεση αναφέρει και υποδεικνύει έντονα ως σημείο προέλευσης των ροών αυτών την χώρα της Τουρκίας, τα παράλιας της οποίας λειτουργούν ως κόμβος μετάβασης προς Βουλγαρία και Ελλάδα. Εντύπωση επίσης, δημιουργεί η αναφορά για σαφέστατη μείωση των εισερχόμενων παράνομα από Αλβανία προς Ελλάδα, καθώς η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τις ροές εργατών προς άλλες χώρες μέλη της ΕΕ.
Τα παραπάνω όμως αναφερόμενα απλά είναι η κορυφή του παγόβουνου. Τα στοιχεία είναι αφοπλιστικά όταν αρχίζουν και αποκτούν ποιοτικά χαρακτηριστικά, ειδικότερα δε, όταν αρχίζουν και διαψεύδουν πολλά από τα όσα αναφέρονται σε ΜΜΕ αλλά και από διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Πρώτο ποιοτικό χαρακτηριστικό της έκθεσης είναι η ανάλυση που αναφέρεται στα στοιχεία των ανθρώπινων ομάδων που εισέρχονται στην Ε.Ε. και ειδικότερα στην Ελλάδα. Μόλις το 11% επί του συνόλου είναι παιδιά, το 13% είναι γυναίκες ενώ το εναπομείναν ποσοστό του 76% είναι άνδρες!
Δεύτερο σημαντικό χαρακτηριστικό είναι πώς το παραπάνω ποσοστό των ανδρών είναι ηλικίας 15-50 ετών, που ορίζεται ως η πλέον ενεργή ηλικία για κάποιον. Συνδυαστικά αναφέρεται και το τρίτο χαρακτηριστικό που ορίζει πώς το 28% είναι μόνο από Συρία σαν χώρος καταγωγής. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της τάξης του 40% είναι αγνώστου προελεύσεως ενώ σημαντικά είναι και τα ποσοστά προέλευσης από χώρες όπως το Μπαγκλαντές και το Αφγανιστάν.
Έχει σημασία να δοθεί προσοχή στα παραπάνω ποσοστά καθώς δηλώνουν χώρες με πολύ μεγάλες διαφορές κουλτούρας, ηθών και εθίμων ενώ ακόμα σημαντικότερο είναι να σημειωθεί πώς πολλές από αυτές τις χώρες είναι σε διαρκή επίβλεψη για την παρουσία μαχητών της τζιχάντ στο έδαφος τους.
Η παρουσίαση συντριπτικών στοιχείων εναντίον της σημερινής πολιτικής ανοιχτών συνόρων που εφαρμόζει η Ελλάδα είναι ακόμα πιο ισχυρή στην ίδια έκθεση, που υπογραμμίζει τις εντονότατες μειώσεις για προσπάθειες παράνομης εισόδου σε τρίτες χώρες μέλη της Ε.Ε. από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία το 2014 υπήρχε μια αύξηση επιτυχιών αποτροπής τέτοιων πράξεων κατά 36% περισσότερο σε σχέση με το 2012. Για το 2015 (πρώτο τρίμηνο) δηλώνεται πώς ήδη υπάρχει 400% αύξηση προσπαθειών από το αντίστοιχο διάστημα του 2014 με χρήση φορτηγών οχημάτων, πλαστών εγγράφων και λοιπές άλλες μεθόδους.
Τι σημαίνει για την Ελλάδα αυτή η αύξηση είναι το άμεσο ζητούμενο για τον πολίτη. Επί της ουσίας έχουμε τα ακόλουθα δεδομένα:
Ο όγκος των εισερχόμενων προσφύγων και μεταναστών στην χώρα υπολογίζεται σε 150.000 άτομα μόνο για το πρώτο εξάμηνο του 2015. Αυτό σημαίνει πως ο πληθυσμός μιας μεγαλούπολης της χώρας ήδη βρίσκεται εντός της περιφέρειας, χωρίς να υπάρχει τρόπος μετάβασης τους σε άλλες χώρες. Διότι σε αντίθεση με όσα φληναφήματα αναφέρονται, οι πρόσφυγες που δικαιούνται ασύλου, ναι μεν έχουν δικαίωμα ταξιδιού εντός Ε.Ε. αλλά η διαμονή τους περιορίζεται εκεί στις 60 μέρες. Εφόσον αυτό το διάστημα περάσει, αυτοί οδηγούνται πίσω στην χώρα εισδοχής (Ελλάδα). Η παροχή ασύλου εφόσον γίνει δεν δίνει δικαιώματα πολίτη της Ε.Ε. αλλά μόνο παροχής «καταφυγίου» στην χώρα εισδοχής.
Άρα τα όσα λέγονται σε ΜΜΕ και από διάφορους υπουργούς που δεν γνωρίζουν προφανώς κάποια πράγματα, δεν έχουν ουδεμία νομική και λογική βάση.
Σύμφωνα με τις τελευταίες ειδήσεις οι μισοί μετανάστες που μπήκαν στην χώρα το τελευταίο διάστημα αρνούνται να μεταβούν στο Βοτανικό και σε άλλα camps. αλλά επιζητούν, πολλές φορές με εμμονή και βία. να τους δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα για να πάνε εκτός Ελλάδος. Φυσικά αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει για παράνομους μετανάστες που δεν δικαιούνται ασύλου παρά μόνο απέλαση. Ενώ για τους πρόσφυγες, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το δικαίωμα ταξιδιού σε άλλες χώρες μέλη έχει σαφή χρονικό περιορισμό.
Γιατί να μην δέχονται τις παροχές αυτών των υπηρεσιών; Οι λόγοι πολλοί σύμφωνα με στοιχεία.
Πρώτον δεν θέλουν να καταγραφούν τα στοιχεία τους σε βιομετρικές βάσεις (δακτυλοσκοπήσεις) έτσι ώστε να μην απελαθούν άμεσα αν δεν μπορέσουν να περάσουν την πρώτη φορά και απελαθούν στην χώρα τους ή τα στοιχεία αυτά υπάρχουν σε σύνορα άλλων χωρών και τους ταυτοποιήσουν. Να σημειωθεί εδώ πώς η δαχτυλοσκόπηση είναι υποχρεωτική τόσο για τους πρόσφυγες όσο και τους παράνομους μετανάστες. Δεν έχουν ουδέν νομικό δικαίωμα άρνησης, οπότε κάθε προσπάθεια από διάφορους «ακτιβιστές» γίνεται σαφώς εκ του πονηρού.
Δεύτερον , η παρουσία τους σε camps θα είναι υπό έλεγχο. άρα δεν θα μπορούν να φύγουν παράνομα προς άλλες χώρες αλλά και αν είναι μέλη οργανώσεων φανατικών μαχητών. όπως έχουν δοθεί ειδικά σήματα από υπηρεσίες, θα είναι πολύ ευκολότερο να εντοπιστούν.
Εγκληματικότητα και παράνομη μετανάστευση. Για λόγους που έχουν εξηγηθεί και σε προηγούμενο άρθρο-ανάλυση σχετικά με το τι συμβαίνει και τι δεσμοί υπάρχουν μεταξύ ενός αλλογενούς και εντελώς διαφορετικού πληθυσμού με συμπαγή μορφή εντός ενός άλλου κοινωνικού συνόλου. Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι πως θα υπάρξει πρόβλημα.
Μια ξένη κοινωνική ομάδα με διαφορετικά ήθη και έθιμα που δεν αποζητά την εγκατάσταση και προσαρμογή στα εθνικά δεδομένα κάθε χώρας αλλά ζητεί να φέρει τα δικά της ξένα ως defacto αποδεκτά στον τοπικό πληθυσμό, αποτελεί μαθηματικό αξίωμα και απόλυτο συμπέρασμα πώς θα οδηγήσει σε εντάσεις και απόλυτες συγκρούσεις.
Δείγμα μόνο ήταν τα πρόσφατα δεδομένα σε Άγιο Παντελεήμονα μεταξύ κατοίκων και παράνομων μεταναστών, όμως ακόμα και μεταξύ αλλογενών και αλλόφυλων μεταναστών μεταξύ τους όπως είδαμε και στην Κω.
Θέματα υγείας. Οι άνθρωποι που προέρχονται από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και Ασίας βρισκόντουσαν σε περιοχές με ελάχιστη υποδομή και πολλές από τις ασθένειες που είχαν και έχουν, δεν υπάρχουν στην Δύση. Παράδειγμα η φυματίωση, που πέρσι τον χειμώνα είχε αυξημένα καταγεγραμμένα κρούσματα στην χώρα μας. Η αδυναμία ελέγχου των παράνομα εισερχομένων μεταναστών οδηγεί σε πολύ σημαντικό πρόβλημα και στον τοπικό πληθυσμό καθιστώντας την όλη κατάσταση μια εν δυνάμει απειλή.
Ο μύθος της στήριξης της οικονομίας και της υπογεννητικότητας. Είναι τόσο αφελές και τόσο παράδοξο το παραπάνω που πραγματικά πρέπει να αναρωτιέται κάποιος αν εκείνος που κάνει χρήση του συγκεκριμένου επιχειρήματος είναι ενήλικος με πλήρη κρίση ή απλά παπαγαλίζει. Πρώτον, η οικονομία της χώρας δεν μπορεί να στηριχθεί όταν περιθάλπει ανθρώπους που δεν προσφέρουν με φόρο ή άλλο τρόπο στην οικονομία της. Δεύτερον, οι ίδιοι, όταν και εφόσον βρουν εργασία , πράγμα πολύ δύσκολο πλέον, θα είναι κατά κύριο λόγο αδήλωτη, χωρίς εισφορές και όσα χρήματα λάβουν θα είναι για να τα περάσουν στις χώρες καταγωγής τους.
Το δεύτερο κομμάτι του μύθου που μιλάει για υπογεννητικότητα, είναι απλά απαύγασμα ψυχασθενή. Πώς ακριβώς θα ενισχυθεί μια εθνική οντότητα ενός κράτους, σε όλους τους τομείς, από αλλογενείς και αλλόφυλους που ελάχιστη συμπάθεια ή φιλία νιώθουν προς την χώρα φιλοξενίας; Δεν είναι λίγα άλλωστε τα κρούσματα που βλέπουμε σε Γαλλία, σε Ιταλία, σε Γερμανία, σε Αγγλία ακόμα και σε Ελλάδα που δείχνουν δεύτερης γενιάς παιδιά μεταναστών, να στρέφονται κατά της χώρας φιλοξενίας και να επιστρέφουν για να γίνουν μαχητές ενός φανατικού ιερού πολέμου.
Τι μπορεί να γίνει;
Τα περιθώρια της Ελλάδος είναι στενά όσον αφορά το τι μπορεί να γίνει, μόνο από την χώρα μας. Ας μην ξεχνούμε πώς μιλάμε για μια ροή εκατομμυρίων μεταναστών που περιμένουν να περάσουν στην Γη της Επαγγελίας, ενώ αρκετοί μπορεί να το βλέπουν και ως ευκαιρία δημιουργίας της χώρας τους μέσα σε μια άλλη χώρα δια εποικισμού.
Η πρώτη πρόταση που δείχνει να γίνεται και πραγματικότητα είναι οι παράνομοι μετανάστες να μην κινούνται ελεύθερα. Να καταγράφονται και να μένουν σε ελεγχόμενες περιοχές όπου θα περιμένουν μέχρι την εκδίκαση υπόθεσης του ασύλου τους. Αν εγκριθεί να προχωρούν οι διαδικασίες , αλλιώς να απελαύνονται. Οι χώροι αυτοί απαιτείται να είναι εκτός οικισμών πόλης σε ειδικούς χώρους υποδοχής ή ακόμα και πλοία (όπως στην πρόσφατη περίπτωση στη Κω).
Η δεύτερη πρόταση είναι να γίνει άμεση πρόσκληση για να προσέλθουν όλοι οι ευρισκόμενοι στην χώρα μετανάστες που είναι χωρίς χαρτιά. Εκεί να καταγράφονται με καταχώρηση βιομετρικών στοιχείων και να δοθεί χρόνος εκδίκασης της υπόθεσης τους όπως και στην πρώτη πρόταση. Μετά την πάροδο του χρόνου πρόσκλησης όσοι συλλαμβάνονται άνευ εγγράφων θα απελαύνονται άμεσα χωρίς δικαίωμα έφεσης ή αναστολής της ποινής. Αυτό θα διευκολύνει στο να λυθεί και ένα μέγιστο πρόβλημα ασφαλείας της Ελλάδος καθώς ουδείς γνωρίζει ποιος βρίσκεται στη χώρα μας και τι κάνει εδώ.
Η τρίτη πρόταση είναι να γίνεται επιλογή όσων δεν δικαιούνται ασύλου βάση δεξιοτήτων και να καλυφθούν θέσεις ανάγκης στην οικονομία της χώρας. Υπάρχουν σαφέστατα άνθρωποι που έχουν δεξιότητες και ίσως να είχαν μια ευκαιρία, αν τους διέκρινε το ίδιο το κράτος και τους έδινε το δικαίωμα σε αυτό.
Τελευταίο παραμένει το κύριο και καίριο ερώτημα , στο που θα σταλούν όσοι τελικά απλά δεν χωράνε όπως λέει και η κ. Μέρκελ σε μια χώρα κράτος που έχει πλέον περάσει το όριο χωρητικότητας της. Εκεί θα πρέπει να γίνει πρώτα μια διαλογή με ειδικούς σύμβουλους που θα ταυτοποιήσουν την καταγωγή κάποιων με ειδικές ερωτήσεις και η μετά επιχορήγησης από την ΕΕ απέλασης τους όπως είχε γίνει αρχικά , στις χώρες καταγωγής και όχι εισδοχής τους.
Φυσικά τα παραπάνω ως προτάσεις είναι μόνο για το μέγεθος της χώρας μας, καθώς αυτό δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα του μεταναστευτικού. Όμως είναι δεδομένο πώς τα πράγματα αλλάζουν και ήδη οι συντηρητικές φωνές έχουν αρχίσει και ακούγονται πιο έντονα εντός κοινοβουλίων, ενώ και οι πολίτες των χωρών διαπιστώνουν το ουτοπικό του πράγματος να βρίσκονται σε μια παγκοσμιοποιημένη Ε.Ε. που θα θεωρεί την χώρα τους κοινόβιο εγκατάστασης για όποιον θέλει και μπορεί να έρθει.
Ειδικότερα μάλιστα στην Ελλάδα όπου τα στοιχεία δείχνουν περίπου 1.500.000 μετανάστες να βρίσκονται παράνομα στην χώρα, ως ένα ποσοστό της τάξης του 12% περίπου επί του συνολικού πληθυσμού ενώ στις ΗΠΑ ,για παράδειγμα, το ποσοστό αυτό είναι 6 με 7% και είναι συνάμα μια χώρα που έχει βασιστεί στο συγκεκριμένο μοντέλο διαμόρφωσης.
Ως επίλογος θα παρατεθεί μια συνολική εικόνα των χωρών σε όλο τον πλανήτη που δείχνουν πλέον μηδενικές ανοχές σε μεταναστευτικά κύματα με την Ουγγαρία να σηκώνει τοίχο όπως και η Βουλγαρία. Η Ρωσία να δηλώνει πώς θα κάνει χρήση όπλων για κάθε παράνομα εισερχόμενο στην περιφέρεια της. Στις ΗΠΑ δηλώσεις υποψηφίων να φωτογραφίζουν πολύ έντονες πράξεις για το μεταναστευτικό. Την Αυστραλία να έχει κλείσει σύνορα. Τις Γερμανία, Αυστρία, Βρετανία, Πορτογαλία, Ισπανία να εφαρμόζουν τα έξυπνα σύνορα με καινοτόμα τεχνολογία……και ακόμη και την Τουρκία να αλλάζει τον νόμο περί ασύλου και μετανάστευσης και να τον κάνει πιο αυστηρό. Σε αυτό το παγκόσμιο πλαίσιο λοιπόν είναι αστείο ως και τραγικά ηλίθιο να καλείται η Ελλάδα να κάνει το ανοιχτό σαλόνι υποδοχής για κάθε κατατρεγμένο ( ;;; ) την ίδια στιγμή μάλιστα που ακόμα και η ίδια τελεί υπό κρίση για τους δικούς της ιθαγενείς.
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
πηγές:
I) Annual Risk Analysis 2015 report – FRONTEX
II) Greece and Turkey – Borders between denial report – FRONTEX
III) http://www.astynomia.gr
Νάντια Αλεξίου- NantiaReport
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου