Η Αστυνομία έχασε την ηρεμία της

ΑΛΛΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ

Στις 26 Ιανουαρίου τρέχοντος έτους, η ανησυχία ήταν μεγάλη και βαθιά στους κόλπους της αστυνομίας μπροστά στο άγνωστο της διακυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός, με μια κίνηση ματ, τοποθέτησε στην Κατεχακη τον καθηγητή Γιάννη Πανούση, που ως αμορτισέρ απορρόφησε όλους τους κραδασμούς της αμφιβολίας. Και ο κ. καθηγητής έμεινε πιστός στην πολιτική του καθησυχασμού, μ΄χρι και τη τελευταία ώρα αποχώρησης από το κυβεενητικό σχήμα.

Και ύστερα ήρθε ο Τόσκας. Αυτή τη φορά ο πρωθυπουργός έκανε λάθος. Μπροστά στην επιμονή άρνησης της νεολαίας κι εμός τήματος του ΣΥΡΙΖΑ να ξαναδεί τον Πανούση υπουργό Δημοσιας Τάξης, διαισθάνθηκε ότι ένας ένστολος θα μπορούσε ν' αποτελέσει τον καθαρόαιμο συνεχιστή της πολιτικής του κατευνασμού. Όμως άλλο ο στρατιωτικος και άλλο ο αστυνομικός.

Ο κ. Τόσκας προσήλθε κουβαλώντας όλα τα δαιμονικά σχήματα και τα προσχήματα που τον κατατρύχουν ως εκ της προηγούμενης ιδιότητας του και διόλου δημοφιλή στο στελεχιακό δυναμικό του βασικού κυβερνητικού μετόχου, σ' έναν οργανισμό ακόμη πιο απαξιωμένο και ενάντιο στη μεγάλα κυβερνητική μάζα απ' ότι η δική του στολή.

Και ο Τόσκας βάλθηκε να αποδείξει τη νομιμφροσύνη του στην κομματική επιταγή, ανατρέποντας έτσι την ηρεμία που έχει επιβάλει στο καράβι ο Πανούσης. Από την πρώτη στιγμή ως τερπικέραυνος έβγαλε δεκάρικους για την διαφθορά και την αυθαιρεσία, λες και ήταν τα μοναδικά ζητήματα που κλήθηκε να διαχειριστή. Κατάργησε στον επόμενο πολιτικο σταθμό του στην Κατεχάκη την ομάδα ΔΕΛΤΑ, προκειμένου και πάλι αφενός να ικανοποιήσει με πειθήνιες πράξεις τις επιθυμίες του κομματικού ακροατηρίου, αφετέρου να αποκαταστήσει ως σφετεριστής ένστολος την εμπιστοσύνη των αφοριστών.

Αναρωτιέται κάποιος και δικαίως. Προς τί η σπουδή Τόσκα να προβεί σε μια τέτοια κίνηση, από τη στιγμή που σε λίγο καιρό θα καταθέσει την πρόταση για την μεταρρύθμιση- αναδιοργάνωση της ΕΛ.ΑΣ. Δεν θα μπορούσε εκεί να συνυποβάλει στη δημόσια διαβούλεση την κατάργηση της αστυνομικής μονάδας και να φέρει ομαλά τις όποιες μεταβολές; Όμως όχι. Ο στοχος δεν ήταν η βελτιστοποίηση της αστυνομικής απόδοσης και του αποτελέσματος. Ο στόχος ήταν ως φυσικός εκ της ένσυολης θέσης και οπτικής αποσυνάγωγος του βασικού κυβερνητικού μευοχολογίου, ο Τόσκας ήθελε να λάβει θέση ως ένας εξ αυτών. Όμως με τέτοιες νωθρές πολιτικές και σπαράγματα- συμπιλήματα απροπαρασκεύαστων επιλογών, μπορεί να φανεί προσωρινά ως καλός ρήτορας στο κομματικό ακροατήριο, όμως ρισκάρει ώστε το αποτέλεσμα να τον καταστήσει από εκεί που ξεκίνησε και ακόμα παραπέρα. Αποσυνάγωγο, αλλά αυτή την φορά όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της πολιτικής.

Το μάρμαρο όμως δεν θα το έχει πληρώσει αυτός ως αλχημιστής, αλλά η Αστυνομία και κατ' επέκταση η κοινωνία, στην οποία θα έχει παραδώσει ένα πολυμορφικό σχήμα Φρανκενστάιν.



bloko.gr