Στα τόσα χρόνια στην Αστυνομία έχω, δυστυχώς, δει και έχω διαπιστώσει και έχω ακούσει, για περιστατικά που αποδομούν το Σώμα. Για αστυνομικούς που έχουν εμπλακεί, με αποδείξεις, σε κυκλώματα ναρκωτικών, σωματεμπορίας, χρηματισμού για άδειες οπλοφορίας, προστασίας, και παρόμοια ποινικά αδικήματα. Πάντα υποστήριζα και συνεχίζω, πως ο αστυνομικός που έχει οποιαδήποτε συμμετοχή σε τέτοιες καταστάσεις θα πρέπει να τιμωρείται με τη διπλάσια ποινή από ότι ένας απλός πολίτης. Το πιο λυπηρό είναι ότι κατά καιρούς, τα ποινικά δικαστήρια έχουν αθωώσει πολλούς αστυνομικούς γιατί δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία ή γιατί δεν υπάρχουν μάρτυρες ή γιατί σε κάποιες περιπτώσεις οι ίδιοι οι "συνάδελφοί" δεν ανοίγουν το στόμα τους να μιλήσουν, με αποτέλεσμα οι βρώμικοι να αθωώνονται. Πρίν από λίγο, πέντε κανονικοί συνάδελφοι,(τα παιδιά από την ΥΑΤ που ενεπλάκησαν στα επεισόδια του Συντάγματος) βρίσκονται, αδίκως, με μια κλήση σε απολογία στη πλάτη τους και δύο από αυτούς πηγαίνουν κατηγορούμενοι με το ερώτημα αργίας με απόλυση. Ο λόγος γιατί προστάτευσαν πολίτες και δημόσια περιουσία και μάλιστα κατ' εντολή. Πάντα πίστευα πως η Αστυνομία δεν έχει ανάγκη συνδικαλισμού, εφόσον οι Αξιωματικοί κάνουν σωστά τη δουλειά τους, που δυστυχώς δεν την κάνουν. Επίσης, για άλλη μια φορά βλέπω πως οι ευθύνες, αν υπάρχουν, δε κατανέμονται ιεραρχικά, όπως και θα έπρεπε. Και για άλλη μια φορά βλέπω πως η τάση να γίνεται κάποιος βασιλικότερος του βασιλέα, εφαρμόζεται ανεξαρτήτως Βασιλιά(κυβέρνησης, δηλαδή).
Υ.Γ. Όταν σε λίγο θα κληθούν οι συνάδελφοί τους να εκκενώσουν την Ειδομένη γιατί να το κάνουν? Για να βρεθούν στην ίδια μοίρα?
Kontaridis Christos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου