Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

Η αθώωση του Μιλόσεβιτς κι ένα άρθρο που δεν θ΄ αρέσει καθόλου σ΄όσουν την αμφισβήτησαν!


Η καταδικαστική για τον Ρ.Κάρατζιτς απόφαση για όσα έγιναν υπό την ευθύνη του στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας,από το δικαστήριο της Χάγης “έκρυβε” προς το τέλος της στοιχεία που αθώωναν τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.Η είδηση δημοσιεύθηκε σε ελάχιστα ΜΜΕ.Στην Ελλάδα μεταξύ αυτών ήταν και το Militaire.gr . Διαπιστώσαμε ότι προέκυψε μια αντιπαράθεση μεταξύ αναγνωστών που διάβασαν την είδηση και άλλων που την διάβασαν για να την διαψεύσουν με πολύ μεγάλη ένταση! Κάποιοι έκαναν λόγο για “διασπορά ψευδών ειδήσεων” που κατασκεύασαν κάποια περιθωριακά ρωσικά sites.

Δεν ξέρουμε αν ανάμεσα στους “παραπλανημένους” είναι και ο John Pilger. Το βιογραφικό του στην δημοσιογραφία είναι τόσο πλούσιο ώστε είναι δύσκολο να δημοσιευτεί ολόκληρο.Θα “έπιανε” πολύ χώρο. Όποιος ενδιαφέρεται να το δει μπορεί να το διαβάσει ΕΔΩ.

Τι έγραψε λοιπόν ο πολυγραφότατος και υπερδραστήριος John Pilger σ΄ ένα μακροσκελές άρθρο του με τίτλο “Προκαλώντας πυρηνικό πόλεμο με τα media”. Επίκαιρο θέμα όχι μόνο για τον Μιλόσεβιτς.

Μερικά αποσπάσματα:

“Η απαλλαγή ενός ανθρώπου που κατηγορήθηκε για το χειρότερο των εγκλημάτων την γενοκτονία, δεν έγινε πρωτοσέλιδο. Ούτε το BBC ούτε CNN κάλυψε το θέμα. Ο Guardian αρκέστηκε σ΄ έναν απλό σχολιασμό. Μια τέτοια σπάνια είδηση θάφτηκε…Θαμμένη κοντά στο τέλος της απόφασης των 2590 σελίδων για τον Κάρατζιτς αυτή η αλήθεια κατεδαφίζει την προπαγάνδα που δικαιολόγησε την παράνομη επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας το 1999…
Ο Μιλόσεβιτς πέθανε από καρδιακή προσβολή το 2006, μόνος στο κελί του στη Χάγη, κατά τη διάρκεια της ψευτοδίκης του από ένα αμερικανικό εφεύρημα το “διεθνές δικαστήριο». Αρνήθηκε χειρουργική επέμβαση καρδιάς που μπορούσε να σώσει τη ζωή του και η κατάστασή του επιδεινώθηκε…
…Ο Μιλόσεβιτς ήταν το θύμα του πολέμου προπαγάνδας που σήμερα λειτουργεί σαν χείμαρρος στις οθόνες και τις εφημερίδες μας και αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για όλους μας. Ήταν το πρωτότυπο δαίμονα, που διασύρθηκε από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ως «χασάπης των Βαλκανίων” ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την «γενοκτονία», ειδικά στην αποσχιστική γιουγκοσλαβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου. Ο πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, επικαλέστηκε το Ολοκαύτωμα και απαίτησε δράση κατά του “νέου Χίτλερ».Ο David Scheffer, πρέσβης των ΗΠΑ είχε δηλώσει ότι “225.000 αλβανοφωνοι άνδρες ηλικίας μεταξύ 14 και 59 μπορεί να έχουν δολοφονηθεί από τις δυνάμεις του Μιλόσεβιτς.
Αυτή ήταν η δικαιολογία για τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ, με επικεφαλείς Κλίντον και Μπλερ, που σκότωσαν εκατοντάδες αμάχους σε νοσοκομεία, σχολεία, εκκλησίες, πάρκα και τηλεορασεις και κατέστρεψαν οικονομική υποδομή της Σερβίας”
Ο Pilger στη συνέχεια χαρακτηρίζει απαράδεκτα όσα έγιναν στην «ειρηνευτική διάσκεψη” στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας, όπου η τότε ΥΠΕΞ των ΗΠΑ “πρόσσφερε” στον Μιλόσεβιτς μια κατάπτυστη συμφωνία που όπως γράφει “κανένας ηγέτης δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί, εκτός και αν ο ίδιος συμφωνούσε με την ξένη στρατιωτική κατοχή της χώρας του… Η Σερβία έπρεπε να βομβαρδιστεί…Ο στόχος ήταν να συντριβεί το τελευταίο ανεξάρτητο «σοσιαλιστικό» κράτος της Ευρώπης”.

Και συνεχίζει ο Pilger:

“Μόλις ΝΑΤΟ άρχισε τους βομβαρδισμούς, υπήρξε μια άτακτη φυγή των Κοσοβάρων προσφύγων “για να αποφύγουν το Ολοκαύτωμα”. Όταν τελείωσαν οι βομβαρδισμοί , οι διεθνείς αστυνομικές ομάδες κατέβηκαν στο Κοσσυφοπέδιο για να ξεθάψουν τα θύματα του “Ολοκαυτώματος”. Το FBI απέτυχε να βρει έστω κι έναν ομαδικό τάφο τάφο και πήγε σπίτι του. Η ισπανική ιατροδικαστική ομάδα έκανε το ίδιο, με τον επικεφαλής του θυμωμένα να καταγγέλει “τις πολεμικές μηχανές προπαγάνδας». Η τελική καταμέτρηση των νεκρών στο Κοσσυφοπέδιο ήταν 2.788. Αυτό το νούμερο περιλαμβάνει μαχητές και από τις δύο πλευρές και Σέρβους και Ρομά που δολοφονήθηκαν από το φιλο-ΝΑΤΟϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Δεν υπήρχε γενοκτονία. Η επίθεση του ΝΑΤΟ ήταν μια απάτη και ένα έγκλημα πολέμου.
Οι περιβόητοι «καθοδηγούμενοι με ακρίβεια” πύραυλοι των ΗΠΑ δεν χτύπησαν μόνο στρατιωτικούς, αλλά και μη στρατιωτικούς στόχους , συμπεριλαμβανομένων των στούντιο ειδήσεων της Ραδιοτηλεόρασης της Σερβίας στο Βελιγράδι. Δεκαέξι άνθρωποι σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων εικονολήπτες, παραγωγοί και μια μακιγιέζ! Ο Μπλερ μιλούσε για κέντρο “διοίκησης και ελέγχου”! Το 2008, η εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, Κάρλα ντελ Πόντε, αποκάλυψε ότι είχε πιεστεί να μην ερευνήσει τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ.
Αυτό ήταν το μοντέλο για τις μετέπειτα εισβολές της Ουάσινγκτον στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη και, με μυστικότητα, στη Συρία”.

Ο John Pilger στην συνέχεια με σκληρό αλλά απόλυτα πειστικό τρόπο -αναφέρεται σε γεγονότα- αποκαλύπτει την τέλεια διαπλοκή των ΜΜΕ με την εξουσία στις περιπτώσεις όλων των πολέμων που ακολούθησαν το δράμα της Γιουγκοσλαβίας. Όλο το άρθρο του μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ.

Για να μην παρεξηγηθούμε θα επαναλάβουμε ότι το θέμα δεν είναι η αθώωση του Μιλόσεβιτς.Θέση μας είναι ότι σ΄ έναν εμφύλιο όλες ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι πλευρές έχουν μερίδιο ευθύνης.Το “ζύγισμα” για την κάθε εμπλεκόμενη πλευρά είναι υποκειμενικό.Το θέμα είναι ότι δεν είναι δυνατόν όλο αυτό το δράμα που εκτυλίχθηκε στην Γιουγκοσλαβία να το χρεώνουμε σ΄ έναν άνθρωπο.Ο οποίος όπως προκύπτει από την απόφαση της Χάγης για τον Κάρατζιτς είχε προσπαθήσει να βρει διεξόδους για να αποφευχθούν τα χειρότερα.Και ταυτόχρονα να αθωώνουμε χωρίς καν δίκη όσους αθωώθηκαν και για τις συνεργασίες τους με του ναζί…

Η αλήθεια δεν μπορεί να έχει πολιτική και πολύ περισσότερο κομματική “ταυτότητα”.Δυστυχώς στην Ελλάδα αυτό πολλοί ακόμη δεν το ΄χουν ξεπεράσει.Ο Μιλόσεβιτς είναι αλήθεια …χάλαγε την σούπα των δήθεν “ευρωπαϊστών” που κατάντησαν την Ευρώπη στο σημερινό της χάλι…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου