Γκολφ ή σκοπευτήριο;
Γιατί άραγε φτιάχνουμε γήπεδα γκολφ; «Ως παροχές ξενοδοχείων ή θερέτρων, ως μέσα αύξησης της αξίας οικοπέδων και οικισμών, για τη διασκέδαση μελών ομίλων γκολφ, χώρους για τουρνουά και ως... πράσινες μπίζνες», λέει ο πρόεδρος των Αμερικανών αρχιτεκτόνων γηπέδων γκολφ, Γουίλιαμ Αμικ.
Το κόστος διαμόρφωσης ενός γηπέδου γκολφ υπολογίζεται από 50.000 έως 175.000 δολάρια για κάθε «τρύπα». Ενα πλήρες γήπεδο πρέπει να έχει 18 τρύπες. Το κόστος μιας «τρύπας» γκολφ είναι αρκετό για να κατασκευαστεί ένα... ολόκληρο πεδίο Σκητ, Τραπ, Σπόρτινγκ.
Τα ίδια επιχειρήματα ισχύουν και για άλλα αθλήματα, ειδικά για τη σκοποβολή. Με μια διαφορά: η σκοποβολή είναι περισσότερο δημοφιλές άθλημα από το γκολφ, άρα έχει τα φόντα να γίνει καλύτερη μπίζνα. Επίσης τα σκοπευτήρια είναι απείρως πιο... οικολογική μπίζνα από τα γήπεδα γκολφ. Τα στοιχεία το αποδεικνύουν.
Ενα γήπεδο γκολφ με 18 τρύπες καλύπτει 700 στρέμματα. Η κατανάλωση νερού είναι 38 κυβικά (τόσο καταναλώνει μια 4μελής οικογένεια!) ανά στρέμμα κάθε χρόνο. Το ειδικό γκαζόν του γκολφ χρειάζεται συνεχή λίπανση, ενώ η συνεχής άρδευση σε χαμηλό βάθος δημιουργεί κρούστα αλάτων στο έδαφος. Στο γήπεδο γκολφ δεν επιτρέπονται επίσης τα δέντρα!
Ενα γήπεδο γκολφ δεν επιτρέπει άλλη χρήση. Δεν επιτρέπεται ούτε ο απλός περίπατος χωρίς ειδικά παπούτσια.
Σε αντιδιαστολή, η σκοποβολή απαιτεί πολύ λιγότερο χώρο. Μόλις 125 στρέμματα για ένα μεικτό πεδίο Σκητ, Τραπ και Σπόρτινγκ. Η μόνιμη εγκατάσταση σε αυτόν τον χώρο είναι μικρότερη του ενός στρέμματος, αφού το υπόλοιπο είναι πεδίο ασφαλείας. Το πεδίο ασφαλείας είναι ανοικτό και σε άλλες χρήσεις, αγροτικές ή ψυχαγωγικές, όταν δεν γίνεται βολή.
Για άλλα είδη σκοπευτηρίων, όπως η σιλουέτα αγριόχοιρου, το αεροβόλο ανοικτού πεδίου και τα ηλεκτρονικά σκοπευτήρια χρειάζεται ελάχιστος χώρος, και στήνονται σε λιγότερο από ένα στρέμμα.
Στα σκοπευτήρια το πεδίο βολής δεν ποτίζεται, δεν επιβάλλεται η αφαίρεση δέντρων ή άλλης βλάστησης, ενώ δεν χρειάζεται χημική λίπανση.
Το κόστος διαμόρφωσης ενός γηπέδου γκολφ υπολογίζεται από τον κύριο Αμικ -που είναι ειδικευμένος αρχιτέκτονας πεδίων γκολφ- από 50.000 έως 175.000 δολάρια για κάθε «τρύπα». Ενα πλήρες γήπεδο πρέπει να έχει 18 τρύπες, ώστε να θεωρείται πλήρες και να προσελκύει τουρνουά και φραγκάτους τουρίστες.
Τα σκοπευτήρια απευθύνονται σε περισσότερους συμμετέχοντες από ό,τι άλλα ψυχαγωγικά αθλήματα, όπως το σκι ή το γκολφ.
Το κόστος του σκοπευτηρίου, από την άλλη, είναι ανάλογο με τον αριθμό βατήρων και το επίπεδο πολυτέλειας του εντευκτηρίου. Το κόστος μιας «τρύπας» γκολφ είναι αρκετό για να κατασκευαστεί ένα... ολόκληρο πεδίο Σκητ, Τραπ, Σπόρτινγκ. Το κόστος γης είναι το ίδιο και για τις δύο δραστηριότητες.
Ενοπλος τουρισμός
Ποια όμως είναι η «αγορά» για τη σκοποβολή; Στην Ελλάδα υπάρχουν 200.000 κυνηγοί και περίπου 20.000 σκοπευτές. Η Αγγλία έχει 875.000 σκοπευτές, η Γερμανία 1.200.000, η Σκανδιναβία 500.000, η Γαλλία, η Ιταλία και Ισπανία έχουν από ένα 1.000.000! Η άγρα πελατών σκοπευτών έχει ήδη αρχίσει από την Πορτογαλία με μια καμπάνια που είχε ως σλόγκαν τη φράση «ελάτε στην Πορτογαλία, μην ξεχάσετε το τουφέκι σας».
Για όσους προβάλλουν κάποια δήθεν ηθικά διλήμματα περί... ένοπλου τουρισμού, αρκεί να υπενθυμιστεί ότι η σκοποβολή είναι Ολυμπιακό άθλημα, ενώ το γκολφ δεν είναι.
Αλλωστε, δεν είναι υποχρεωτικό να κουβαλά ο σκοπευτής τουρίστας το όπλο, αφού μπορεί κάλλιστα να ενοικιάσει όπλο και να αγοράσει τα φυσίγγια του επιτόπου. Σημειώστε ότι ο σκοπευτής καταναλώνει φυσίγγια, ενώ ο γκολφίστας δεν αγοράζει.. ούτε μπαλάκια (φέρνει τα δικά του)!
Γιατί λοιπόν η ορεινή Ελλάδα και η άνυδρη Κύπρος προάγουν και προβάλλουν το γκολφ ως το μεγάλο μυστικό της προσέλκυσης εύπορων τουριστών; Γιατί η Ελλάδα αγνοεί παντελώς τον σκοπευτικό τουρισμό;
Διότι σε αυτό, όπως και σε άλλα έργα, η αντιμετώπιση είναι βασισμένη στη θεωρία της πώλησης και όχι του μάρκετινγκ. Δεν έγινε καμία έρευνα για συμμετοχικά αθλήματα που μπορούν να αποτελέσουν μοχλό προσέλκυσης τουριστών, ώστε να βγει κάποιο συμπέρασμα για τη συμβολή τους στην τοπική και την εθνική οικονομία.
Ούτε βέβαια έγινε συγκριτική έρευνα για τα οικονομικά οφέλη μεταξύ γκολφ και άλλων αθλημάτων. Αντί για έρευνας υπήρχε «μιμητισμός» άλλων χωρών, όπου ναι μεν το γκολφ αποτελεί πόλο έλξης, αλλά το άθλημα είναι παράδοση και το κλίμα και το έδαφος προσφέρονται για τη συγκεκριμένη χρήση.
Εχθρική νομοθεσία
Εξίσου σημαντικοί ανασταλτικοί παράγοντες είναι η ελληνική νομοθεσία περί όπλων και η οργάνωση του αθλητισμού στην Ελλάδα. Η νομοθεσία μας είναι εχθρική προς την ψυχαγωγική σκοποβολή, με πρωτοφανείς διατάξεις παγκοσμίως, όπως την απαγόρευση ιδιωτικών σκοπευτηρίων, την απαγόρευση διόπτρας σε αεροβόλα, την απαγόρευση ηλεκτρονικών προσομοιωτών σκόπευσης, τη φοβία ακόμα και προς τα τόξα!
Η σωρεία απαγορεύσεων καταπνίγει την ψυχαγωγική σκοποβολή χωρίς βέβαια να έχει αποτέλεσμα στην επίτευξη του προφανούς στόχου, που είναι η μείωση του ένοπλου εγκλήματος. Ο αποκλεισμός των ιδιωτών από την ψυχαγωγική σκοποβολή, έγινε με τη σύμφωνη γνώμη και... των αρμοδίων της σκοποβολής!
Η υπουργική απόφαση που καθορίζει τι είναι και τι δεν είναι αποδεκτό σκοπευτικό άθλημα συντάχθηκε με συνεργασία της ΣΚΟΕ. Ουσιαστικά αποκλείει την ιδιωτική επένδυση απο τον χώρο της σκοποβολής, και την ενασχολία με ότι δεν είναι Ολυμπιακό άθλημα. Ο ιδιώτης που θέλει να επενδύσει και να φτιάξει ένα σκοπευτήριο δίπλα από το ξενοδοχείο του, θα μετατραπεί σε «μπαλάκι». Από τη νομαρχία στην αστυνομία και από εκεί στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, αλλά άκρη δεν θα βγάλει.
Ενώ εμείς κάνουμε αυτά τα περίεργα, άλλα κράτη έχουν πιάσει το νόημα και δεν αφήνουν τον σκοπευτικό τουρισμό ανεκμετάλλευτο. Η μικροσκοπική Μάλτα, με μέγεθος Νάξου και 400.000 μόνο κατοίκους, έχει τρία σκοπευτήρια. Η Ιταλία έχει εκατοντάδες, όπως έχουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Αγγλία έχει αναγάγει τον σκοπευτικό τουρισμό σε εθνική βιομηχανία.
Στην Κύπρο, έξω από τη Λεμεσό, λειτουργεί ιδιωτικό σκοπευτήριο με 100 θέσεις πάρκινγκ, εστιατόριο πολυτελείας, πισίνα κ.λπ., το οποίο έχει πελάτες από τη Ρωσία και Σκανδιναβία που προπονούνται εκεί, όταν τα δικά τους σκοπευτήρια είναι χιονισμένα. Το συμπέρασμα είναι απλό: η σκοποβολή απαιτεί λιγότερα κεφάλαια και έχει την δυνατότητα να αποφέρει περισσότερα κέρδη στους επενδυτές και στη χώρα, αν βέβαια επιτραπεί η επένδυση. Επίσης, η ενασχόληση με την ψυχαγωγική σκοποβολή θα φτιάξει νέα ταλέντα για τα Ολυμπιακά αθλήματα. Και, πάνω από όλα, τα σκοπευτήρια απευθύνονται σε περισσότερους συμμετέχοντες από ό,τι άλλα ψυχαγωγικά αθλήματα, όπως το σκι ή το γκολφ.
Ομως η συμμετοχή μάλλον δεν φαίνεται να παίζει ρόλο στην ψυχαγωγία: Οπως και σε άλλα πράγματα, πρέπει να έχεις... «μπάρμπα στην Κορώνη».
INFO
Υδροβόρα γήπεδα
«Μπάρμπα στην Κορώνη» απέκτησε κυριολεκτικά το γκολφ. Η προβαλλόμενη τουριστική μονάδα κοντά στην περιοχή της Γιάλοβας θα περισυλλέξει τα νερά των τοπικών ποταμιών για τη μονάδα και το γκολφ της.
Η δημιουργία του υδροβόρου γκολφ βρήκε και οικολογική υποστήριξη από την Ορνιθολογική, που άλλοτε σήκωνε ανάστημα σε κάθε άλλη δραστηριότητα για να σώσει τον τοπικό χαμαιλέοντα της Γιάλοβας από τις... πατημασιές των κυνηγών.
Μπάρμπας από τη μια, χαμαιλεοντισμός από την άλλη... να πώς φτιάχνονται οι δεκαοχτώ τρύπες...
Πιο ασφαλής η σκοποβολή
Οι στατιστικές αμερικανικών ασφαλιστικών εταιρειών δείχνουν ότι κάθε χρόνο τραυματίζονται 5.000 άτομα ηλικίας μεταξύ 35 και 54 ετών σε γήπεδα γκολφ.
Η σκοποβολή στην κατάταξη των ασφαλιστικών εταιρειών βρίσκεται στην τελευταία θέση στον πίνακα επικινδυνότητας, ενώ το σκι είναι στην πρώτη.
Στον γενικό πίνακα κινδύνων από διάφορες δραστηριότητες, η σκοποβολή κρίνεται... πιο ασφαλής από την επίσκεψη στην εκκλησία!
Οσοι αμφισβητούν τα παραπάνω μπορούν να μελετήσουν τους πίνακες ασφαλιστικών εταιρειών, τα λεγόμενα Actuarial Tables, βάσει των οποίων υπολογίζονται οι ασφαλιστικοί κίνδυνοι.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΥΠΡΙΔΗΜΟΣ
ethnos.gr
Γιατί άραγε φτιάχνουμε γήπεδα γκολφ; «Ως παροχές ξενοδοχείων ή θερέτρων, ως μέσα αύξησης της αξίας οικοπέδων και οικισμών, για τη διασκέδαση μελών ομίλων γκολφ, χώρους για τουρνουά και ως... πράσινες μπίζνες», λέει ο πρόεδρος των Αμερικανών αρχιτεκτόνων γηπέδων γκολφ, Γουίλιαμ Αμικ.
Το κόστος διαμόρφωσης ενός γηπέδου γκολφ υπολογίζεται από 50.000 έως 175.000 δολάρια για κάθε «τρύπα». Ενα πλήρες γήπεδο πρέπει να έχει 18 τρύπες. Το κόστος μιας «τρύπας» γκολφ είναι αρκετό για να κατασκευαστεί ένα... ολόκληρο πεδίο Σκητ, Τραπ, Σπόρτινγκ.
Τα ίδια επιχειρήματα ισχύουν και για άλλα αθλήματα, ειδικά για τη σκοποβολή. Με μια διαφορά: η σκοποβολή είναι περισσότερο δημοφιλές άθλημα από το γκολφ, άρα έχει τα φόντα να γίνει καλύτερη μπίζνα. Επίσης τα σκοπευτήρια είναι απείρως πιο... οικολογική μπίζνα από τα γήπεδα γκολφ. Τα στοιχεία το αποδεικνύουν.
Ενα γήπεδο γκολφ με 18 τρύπες καλύπτει 700 στρέμματα. Η κατανάλωση νερού είναι 38 κυβικά (τόσο καταναλώνει μια 4μελής οικογένεια!) ανά στρέμμα κάθε χρόνο. Το ειδικό γκαζόν του γκολφ χρειάζεται συνεχή λίπανση, ενώ η συνεχής άρδευση σε χαμηλό βάθος δημιουργεί κρούστα αλάτων στο έδαφος. Στο γήπεδο γκολφ δεν επιτρέπονται επίσης τα δέντρα!
Ενα γήπεδο γκολφ δεν επιτρέπει άλλη χρήση. Δεν επιτρέπεται ούτε ο απλός περίπατος χωρίς ειδικά παπούτσια.
Σε αντιδιαστολή, η σκοποβολή απαιτεί πολύ λιγότερο χώρο. Μόλις 125 στρέμματα για ένα μεικτό πεδίο Σκητ, Τραπ και Σπόρτινγκ. Η μόνιμη εγκατάσταση σε αυτόν τον χώρο είναι μικρότερη του ενός στρέμματος, αφού το υπόλοιπο είναι πεδίο ασφαλείας. Το πεδίο ασφαλείας είναι ανοικτό και σε άλλες χρήσεις, αγροτικές ή ψυχαγωγικές, όταν δεν γίνεται βολή.
Για άλλα είδη σκοπευτηρίων, όπως η σιλουέτα αγριόχοιρου, το αεροβόλο ανοικτού πεδίου και τα ηλεκτρονικά σκοπευτήρια χρειάζεται ελάχιστος χώρος, και στήνονται σε λιγότερο από ένα στρέμμα.
Στα σκοπευτήρια το πεδίο βολής δεν ποτίζεται, δεν επιβάλλεται η αφαίρεση δέντρων ή άλλης βλάστησης, ενώ δεν χρειάζεται χημική λίπανση.
Το κόστος διαμόρφωσης ενός γηπέδου γκολφ υπολογίζεται από τον κύριο Αμικ -που είναι ειδικευμένος αρχιτέκτονας πεδίων γκολφ- από 50.000 έως 175.000 δολάρια για κάθε «τρύπα». Ενα πλήρες γήπεδο πρέπει να έχει 18 τρύπες, ώστε να θεωρείται πλήρες και να προσελκύει τουρνουά και φραγκάτους τουρίστες.
Τα σκοπευτήρια απευθύνονται σε περισσότερους συμμετέχοντες από ό,τι άλλα ψυχαγωγικά αθλήματα, όπως το σκι ή το γκολφ.
Το κόστος του σκοπευτηρίου, από την άλλη, είναι ανάλογο με τον αριθμό βατήρων και το επίπεδο πολυτέλειας του εντευκτηρίου. Το κόστος μιας «τρύπας» γκολφ είναι αρκετό για να κατασκευαστεί ένα... ολόκληρο πεδίο Σκητ, Τραπ, Σπόρτινγκ. Το κόστος γης είναι το ίδιο και για τις δύο δραστηριότητες.
Ενοπλος τουρισμός
Ποια όμως είναι η «αγορά» για τη σκοποβολή; Στην Ελλάδα υπάρχουν 200.000 κυνηγοί και περίπου 20.000 σκοπευτές. Η Αγγλία έχει 875.000 σκοπευτές, η Γερμανία 1.200.000, η Σκανδιναβία 500.000, η Γαλλία, η Ιταλία και Ισπανία έχουν από ένα 1.000.000! Η άγρα πελατών σκοπευτών έχει ήδη αρχίσει από την Πορτογαλία με μια καμπάνια που είχε ως σλόγκαν τη φράση «ελάτε στην Πορτογαλία, μην ξεχάσετε το τουφέκι σας».
Για όσους προβάλλουν κάποια δήθεν ηθικά διλήμματα περί... ένοπλου τουρισμού, αρκεί να υπενθυμιστεί ότι η σκοποβολή είναι Ολυμπιακό άθλημα, ενώ το γκολφ δεν είναι.
Αλλωστε, δεν είναι υποχρεωτικό να κουβαλά ο σκοπευτής τουρίστας το όπλο, αφού μπορεί κάλλιστα να ενοικιάσει όπλο και να αγοράσει τα φυσίγγια του επιτόπου. Σημειώστε ότι ο σκοπευτής καταναλώνει φυσίγγια, ενώ ο γκολφίστας δεν αγοράζει.. ούτε μπαλάκια (φέρνει τα δικά του)!
Γιατί λοιπόν η ορεινή Ελλάδα και η άνυδρη Κύπρος προάγουν και προβάλλουν το γκολφ ως το μεγάλο μυστικό της προσέλκυσης εύπορων τουριστών; Γιατί η Ελλάδα αγνοεί παντελώς τον σκοπευτικό τουρισμό;
Διότι σε αυτό, όπως και σε άλλα έργα, η αντιμετώπιση είναι βασισμένη στη θεωρία της πώλησης και όχι του μάρκετινγκ. Δεν έγινε καμία έρευνα για συμμετοχικά αθλήματα που μπορούν να αποτελέσουν μοχλό προσέλκυσης τουριστών, ώστε να βγει κάποιο συμπέρασμα για τη συμβολή τους στην τοπική και την εθνική οικονομία.
Ούτε βέβαια έγινε συγκριτική έρευνα για τα οικονομικά οφέλη μεταξύ γκολφ και άλλων αθλημάτων. Αντί για έρευνας υπήρχε «μιμητισμός» άλλων χωρών, όπου ναι μεν το γκολφ αποτελεί πόλο έλξης, αλλά το άθλημα είναι παράδοση και το κλίμα και το έδαφος προσφέρονται για τη συγκεκριμένη χρήση.
Εχθρική νομοθεσία
Εξίσου σημαντικοί ανασταλτικοί παράγοντες είναι η ελληνική νομοθεσία περί όπλων και η οργάνωση του αθλητισμού στην Ελλάδα. Η νομοθεσία μας είναι εχθρική προς την ψυχαγωγική σκοποβολή, με πρωτοφανείς διατάξεις παγκοσμίως, όπως την απαγόρευση ιδιωτικών σκοπευτηρίων, την απαγόρευση διόπτρας σε αεροβόλα, την απαγόρευση ηλεκτρονικών προσομοιωτών σκόπευσης, τη φοβία ακόμα και προς τα τόξα!
Η σωρεία απαγορεύσεων καταπνίγει την ψυχαγωγική σκοποβολή χωρίς βέβαια να έχει αποτέλεσμα στην επίτευξη του προφανούς στόχου, που είναι η μείωση του ένοπλου εγκλήματος. Ο αποκλεισμός των ιδιωτών από την ψυχαγωγική σκοποβολή, έγινε με τη σύμφωνη γνώμη και... των αρμοδίων της σκοποβολής!
Η υπουργική απόφαση που καθορίζει τι είναι και τι δεν είναι αποδεκτό σκοπευτικό άθλημα συντάχθηκε με συνεργασία της ΣΚΟΕ. Ουσιαστικά αποκλείει την ιδιωτική επένδυση απο τον χώρο της σκοποβολής, και την ενασχολία με ότι δεν είναι Ολυμπιακό άθλημα. Ο ιδιώτης που θέλει να επενδύσει και να φτιάξει ένα σκοπευτήριο δίπλα από το ξενοδοχείο του, θα μετατραπεί σε «μπαλάκι». Από τη νομαρχία στην αστυνομία και από εκεί στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, αλλά άκρη δεν θα βγάλει.
Ενώ εμείς κάνουμε αυτά τα περίεργα, άλλα κράτη έχουν πιάσει το νόημα και δεν αφήνουν τον σκοπευτικό τουρισμό ανεκμετάλλευτο. Η μικροσκοπική Μάλτα, με μέγεθος Νάξου και 400.000 μόνο κατοίκους, έχει τρία σκοπευτήρια. Η Ιταλία έχει εκατοντάδες, όπως έχουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Αγγλία έχει αναγάγει τον σκοπευτικό τουρισμό σε εθνική βιομηχανία.
Στην Κύπρο, έξω από τη Λεμεσό, λειτουργεί ιδιωτικό σκοπευτήριο με 100 θέσεις πάρκινγκ, εστιατόριο πολυτελείας, πισίνα κ.λπ., το οποίο έχει πελάτες από τη Ρωσία και Σκανδιναβία που προπονούνται εκεί, όταν τα δικά τους σκοπευτήρια είναι χιονισμένα. Το συμπέρασμα είναι απλό: η σκοποβολή απαιτεί λιγότερα κεφάλαια και έχει την δυνατότητα να αποφέρει περισσότερα κέρδη στους επενδυτές και στη χώρα, αν βέβαια επιτραπεί η επένδυση. Επίσης, η ενασχόληση με την ψυχαγωγική σκοποβολή θα φτιάξει νέα ταλέντα για τα Ολυμπιακά αθλήματα. Και, πάνω από όλα, τα σκοπευτήρια απευθύνονται σε περισσότερους συμμετέχοντες από ό,τι άλλα ψυχαγωγικά αθλήματα, όπως το σκι ή το γκολφ.
Ομως η συμμετοχή μάλλον δεν φαίνεται να παίζει ρόλο στην ψυχαγωγία: Οπως και σε άλλα πράγματα, πρέπει να έχεις... «μπάρμπα στην Κορώνη».
INFO
Υδροβόρα γήπεδα
«Μπάρμπα στην Κορώνη» απέκτησε κυριολεκτικά το γκολφ. Η προβαλλόμενη τουριστική μονάδα κοντά στην περιοχή της Γιάλοβας θα περισυλλέξει τα νερά των τοπικών ποταμιών για τη μονάδα και το γκολφ της.
Η δημιουργία του υδροβόρου γκολφ βρήκε και οικολογική υποστήριξη από την Ορνιθολογική, που άλλοτε σήκωνε ανάστημα σε κάθε άλλη δραστηριότητα για να σώσει τον τοπικό χαμαιλέοντα της Γιάλοβας από τις... πατημασιές των κυνηγών.
Μπάρμπας από τη μια, χαμαιλεοντισμός από την άλλη... να πώς φτιάχνονται οι δεκαοχτώ τρύπες...
Πιο ασφαλής η σκοποβολή
Οι στατιστικές αμερικανικών ασφαλιστικών εταιρειών δείχνουν ότι κάθε χρόνο τραυματίζονται 5.000 άτομα ηλικίας μεταξύ 35 και 54 ετών σε γήπεδα γκολφ.
Η σκοποβολή στην κατάταξη των ασφαλιστικών εταιρειών βρίσκεται στην τελευταία θέση στον πίνακα επικινδυνότητας, ενώ το σκι είναι στην πρώτη.
Στον γενικό πίνακα κινδύνων από διάφορες δραστηριότητες, η σκοποβολή κρίνεται... πιο ασφαλής από την επίσκεψη στην εκκλησία!
Οσοι αμφισβητούν τα παραπάνω μπορούν να μελετήσουν τους πίνακες ασφαλιστικών εταιρειών, τα λεγόμενα Actuarial Tables, βάσει των οποίων υπολογίζονται οι ασφαλιστικοί κίνδυνοι.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΥΠΡΙΔΗΜΟΣ
ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου