Τη δεκαετία του 1970 ο βετεράνος Αμερικανός πεζοναύτης Μάικλ Χάρις εφηύρε αυτή τη τακτική χρήση φακού που επιτρέπει χρήση μεγάλου μεγέθους φακών μαζί με φορητά όπλα χειρός. Η τακτική έγινε γνωστή από τις ταινίες αλλά όπως κάθε τακτική, έχει κάποια πλεονεκτήματα και κάποια μειονεκτήματα. Όλα αυτά θα τα παρουσιάσουμε σε αυτό το άρθρο μας.
Πηγή: Autreys.wordpress.com
Ο Μάικλ Χάρις χρησιμοποιούσε τη τακτική που είχαμε περιγράψει στο άρθρο μας «Τακτική χρήση φακού του FBI» αλλά σύντομα αντιλήφθηκε δύο σημαντικά μειονεκτήματα. Πρώτον ότι η τεχνική δεν είναι πρακτική με μεγάλους φακούς, και δεύτερον ότι το χέρι με το όπλο δεν έχει καμία στήριξη από το βοηθητικό χέρι. Έτσι, μετά την αποστρατεία του μελέτησε διάφορες τακτικές και δημιούργησε μία που έμεινε γνωστή παγκοσμίως ως τακτική χρήση φακού Χάρις. Βλέπετε παρακάτω τον Μάικλ Χάρις από μία φωτογραφία του 2000 που δείχνει ακόμα μία φορά αυτή τη τακτική.
Πηγή: Guns.com
Όπως βλέπετε, η τακτική είναι απλή. Κρατάμε το φακό με ανάποδη λαβή και χρησιμοποιούμε το καρπό από το βοηθητικό χέρι ως βάση επάνω στην οποία κάθεται το χέρι που κρατάει το όπλο. Η επαφή είναι καρπός με καρπό. Σαφώς δεν είναι σε καμία περίπτωση σταθερή στάση βολής αλλά είναι καλύτερη από βολή με το ένα χέρι χωρίς καμία στήριξη.
Πηγή: TheBoxOTruth.com
Ένα σημαντικό μειονέκτημα είναι ότι το φως είναι στην ευθεία της κάννης που σημαίνει ότι απαιτεί μεγάλη προσοχή ώστε να μη στρέψουμε το όπλο σε κάτι που δε θέλουμε να πυροβολήσουμε μόνο και μόνο για να το φωτίσουμε. Το δεύτερο είναι ότι εάν ο εχθρός βάλλει προς τη πηγή του φωτός θα πετύχει το ανώτερο κέντρο του κορμού μας ή το κεφάλι. Το τρίτο μειονέκτημα, είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε «σύγχυση άκρων» (δηλαδή ο σκοπευτής να μπερδέψει που πρέπει να βάλει το κάθε χέρι) σε καταστάσεις υψηλού στρες λόγω του ότι είναι μία στάση που εύκολα μπορεί να κάνει λάθος κανείς. Τέλος, σε κλειστούς χώρους η τακτική μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση του σκοπευτή (ή μεγάλη έκθεση του για να αποφύγει τη τύφλωση) διότι εάν είναι δεξιόχειρας και προσπαθήσει να στρίψει δεξιά ή είναι αριστερόχειρας και προσπαθήσει να στρίψει αριστερά, ο φακός του θα φωτίσει το τοίχο προτού στρίψει.
Πηγή: PoliceMag.com
Από την άλλη πλευρά, η τακτική χρήση φακού Χάρις έχει και κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα. Το πρώτο είναι ξεκάθαρο και είναι ότι προσφέρει κάποια μικρή επιπρόσθετη σταθερότητα στο χέρι που κρατάει το όπλο. Το δεύτερο είναι ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε, δηλαδή η άνετη χρήση της τόσο με μικρούς φακούς όσο και με μεγάλους χωρίς να γίνεται κουραστική. Ένα τρίτο πλεονέκτημα, είναι ότι μπορεί να προσαρμοστεί τόσο σε δεξιόχειρες όσο και σε αριστερόχειρες σε σχεδόν όλες τις συμβατικές στάσεις βολής. Τέλος, προσφέρει ευθυγράμμιση του φωτός με τη κάννη του όπλου που κάνει τη γρήγορη σκόπευση πιο εύκολη.
Πηγή: PoliceMag.com
Όπως κάθε τακτική μάχης, έτσι και αυτή ίσως να είναι ιδανική υπό συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά απαγορευτική υπό άλλες. Εάν θέλετε να τη μάθετε σας προτείνουμε να ξεκινήσετε ημέρα με ένα εκπαιδευτικό όπλο. Μάθετε να κάνετε σωστά τη στάση υπό διαφορετικές συνθήκες. Μετά δοκιμάστε το ίδιο σε χαμηλό φωτισμό. Κάντε μία περιήγηση σε κλειστούς χώρους για να δείτε εάν ταιριάζει στις τακτικές σας, έπειτα δοκιμάστε βολές από σταθερή θέση σε κάποιο σκοπευτήριο, έπειτα εν κινήσει ήμερα, μετά νύχτα, κτλ. Είναι μία προχωρημένη τακτική και λόγω του ότι και τα δύο χέρια είναι τόσο κοντά μπορεί να οδηγήσει σε λάθη εάν κάποιος δε τη μάθει σταδιακά, με ασφάλεια, και μεθοδικά.
Πηγή: SoldierSystems.net
Είναι σίγουρα μία χρήσιμη τακτική μάχης σε χαμηλό (ή καθόλου) φωτισμό, αλλά απαιτεί πολύ εξάσκηση και εξοικείωση. Αξίζει όμως να τη προσθέσει κανείς στο οπλοστάσιο του διότι υπό συγκεκριμένες συνθήκες είναι μία εξαιρετική τακτική.
Πηγή: DailyCaller.com
defensegr.wordpress.com
Πηγή: Autreys.wordpress.com
Ο Μάικλ Χάρις χρησιμοποιούσε τη τακτική που είχαμε περιγράψει στο άρθρο μας «Τακτική χρήση φακού του FBI» αλλά σύντομα αντιλήφθηκε δύο σημαντικά μειονεκτήματα. Πρώτον ότι η τεχνική δεν είναι πρακτική με μεγάλους φακούς, και δεύτερον ότι το χέρι με το όπλο δεν έχει καμία στήριξη από το βοηθητικό χέρι. Έτσι, μετά την αποστρατεία του μελέτησε διάφορες τακτικές και δημιούργησε μία που έμεινε γνωστή παγκοσμίως ως τακτική χρήση φακού Χάρις. Βλέπετε παρακάτω τον Μάικλ Χάρις από μία φωτογραφία του 2000 που δείχνει ακόμα μία φορά αυτή τη τακτική.
Πηγή: Guns.com
Όπως βλέπετε, η τακτική είναι απλή. Κρατάμε το φακό με ανάποδη λαβή και χρησιμοποιούμε το καρπό από το βοηθητικό χέρι ως βάση επάνω στην οποία κάθεται το χέρι που κρατάει το όπλο. Η επαφή είναι καρπός με καρπό. Σαφώς δεν είναι σε καμία περίπτωση σταθερή στάση βολής αλλά είναι καλύτερη από βολή με το ένα χέρι χωρίς καμία στήριξη.
Πηγή: TheBoxOTruth.com
Ένα σημαντικό μειονέκτημα είναι ότι το φως είναι στην ευθεία της κάννης που σημαίνει ότι απαιτεί μεγάλη προσοχή ώστε να μη στρέψουμε το όπλο σε κάτι που δε θέλουμε να πυροβολήσουμε μόνο και μόνο για να το φωτίσουμε. Το δεύτερο είναι ότι εάν ο εχθρός βάλλει προς τη πηγή του φωτός θα πετύχει το ανώτερο κέντρο του κορμού μας ή το κεφάλι. Το τρίτο μειονέκτημα, είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε «σύγχυση άκρων» (δηλαδή ο σκοπευτής να μπερδέψει που πρέπει να βάλει το κάθε χέρι) σε καταστάσεις υψηλού στρες λόγω του ότι είναι μία στάση που εύκολα μπορεί να κάνει λάθος κανείς. Τέλος, σε κλειστούς χώρους η τακτική μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση του σκοπευτή (ή μεγάλη έκθεση του για να αποφύγει τη τύφλωση) διότι εάν είναι δεξιόχειρας και προσπαθήσει να στρίψει δεξιά ή είναι αριστερόχειρας και προσπαθήσει να στρίψει αριστερά, ο φακός του θα φωτίσει το τοίχο προτού στρίψει.
Πηγή: PoliceMag.com
Από την άλλη πλευρά, η τακτική χρήση φακού Χάρις έχει και κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα. Το πρώτο είναι ξεκάθαρο και είναι ότι προσφέρει κάποια μικρή επιπρόσθετη σταθερότητα στο χέρι που κρατάει το όπλο. Το δεύτερο είναι ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε, δηλαδή η άνετη χρήση της τόσο με μικρούς φακούς όσο και με μεγάλους χωρίς να γίνεται κουραστική. Ένα τρίτο πλεονέκτημα, είναι ότι μπορεί να προσαρμοστεί τόσο σε δεξιόχειρες όσο και σε αριστερόχειρες σε σχεδόν όλες τις συμβατικές στάσεις βολής. Τέλος, προσφέρει ευθυγράμμιση του φωτός με τη κάννη του όπλου που κάνει τη γρήγορη σκόπευση πιο εύκολη.
Πηγή: PoliceMag.com
Όπως κάθε τακτική μάχης, έτσι και αυτή ίσως να είναι ιδανική υπό συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά απαγορευτική υπό άλλες. Εάν θέλετε να τη μάθετε σας προτείνουμε να ξεκινήσετε ημέρα με ένα εκπαιδευτικό όπλο. Μάθετε να κάνετε σωστά τη στάση υπό διαφορετικές συνθήκες. Μετά δοκιμάστε το ίδιο σε χαμηλό φωτισμό. Κάντε μία περιήγηση σε κλειστούς χώρους για να δείτε εάν ταιριάζει στις τακτικές σας, έπειτα δοκιμάστε βολές από σταθερή θέση σε κάποιο σκοπευτήριο, έπειτα εν κινήσει ήμερα, μετά νύχτα, κτλ. Είναι μία προχωρημένη τακτική και λόγω του ότι και τα δύο χέρια είναι τόσο κοντά μπορεί να οδηγήσει σε λάθη εάν κάποιος δε τη μάθει σταδιακά, με ασφάλεια, και μεθοδικά.
Πηγή: SoldierSystems.net
Είναι σίγουρα μία χρήσιμη τακτική μάχης σε χαμηλό (ή καθόλου) φωτισμό, αλλά απαιτεί πολύ εξάσκηση και εξοικείωση. Αξίζει όμως να τη προσθέσει κανείς στο οπλοστάσιο του διότι υπό συγκεκριμένες συνθήκες είναι μία εξαιρετική τακτική.
Πηγή: DailyCaller.com
defensegr.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου