Στην καρδιά της Αθήνας, ανάμεσα στη Σίνα και στην Ασκληπιού, πάνω από τη Διδότου, η κατάληψη του 5ου Λυκείου Αθηνών συνεχίζεται. Είναι μια ιστορία που μετράει δύο χρόνια και αφορά την παροχή στέγης σε εκατοντάδες πρόσφυγες και άτομα αγνώστου ταυτότητας. Δεν υπάρχει επίσημη ή ανεπίσημη δομή, κανείς δεν μπορεί να πει επισήμως ποιος διακινεί αυτά τα άτομα, ποιος εγγυάται για την ασφαλή διαβίωσή τους, δεν υπάρχει υγειονομικός έλεγχος, η Αστυνομία και η Πυροσβεστική δεν πλησιάζουν και χθες το πρωί στην πεζοδρομημένη οδό Πρασσά, πίσω από το Γαλλικό Ινστιτούτο, η οσμή από τις ανθρώπινες εκκρίσεις ήταν πέραν πάσης φαντασίας. Διότι, επιπλέον, δεν λειτουργούν οι τουαλέτες στο παλιό σχολείο.
Θα μπορούσε να είναι μία ακόμη περίπτωση ακραίας αυθαιρεσίας, αλλά η συγκεκριμένη κατάληψη, το «στρατηγείο» των καταλήψεων, για το οποίο κανείς φορέας δεν αναλαμβάνει ευθύνη, έχει οδηγήσει σε απόγνωση τους περιοίκους. Εύκολα ο αντίλογος θα μιλήσει για ρατσισμό και προκατάληψη, αλλά το πρόβλημα είναι σύνθετο. Υπάρχουν αριθμοί που δύσκολα μπορούν να διασταυρωθούν, καθώς κόσμος μπαινοβγαίνει, αλλά λέγεται ότι πάνω από 3.400 άνθρωποι διακινήθηκαν σε ένα χρόνο. Αυτό που ενοχλεί σε σημείο απόγνωσης τους περιοίκους των γύρω δρόμων είναι ότι το «κράτος εν κράτει» δρα ανεξάρτητα από τους νόμους του ελληνικού κράτους. «Δεν ξέρουμε πού να αποταθούμε, δεν γνωρίζουμε ποιος φέρνει τα ασυνόδευτα παιδιά, δεν ξέρουμε ποιος μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλειά μας ή τους στοιχειώδεις κανόνες διαβίωσης στη γειτονιά», λένε περίοικοι.
Το θέμα δεν είναι απλό. Το νερό και το ηλεκτρικό δεν πληρώνεται και μάλιστα ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης είχε καταθέσει μήνυση κατ’ αγνώστων. Αυτό που τείνει να οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα είναι η διαφαινόμενη πρόθεση τώρα του ίδιου του Δήμου Αθηναίων να προχωρήσει σε έργα σύνδεσης της αποχέτευσης (ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο της χρήσης των δρόμων ως αφοδευτηρίων). «Δεν θα είχαμε αντίρρηση φυσικά να γίνει σύνδεση της αποχέτευσης», λένε περίοικοι, «αλλά ας έρθει ο δήμος και ας βάλει την ταμπέλα του απέξω, ώστε να γνωρίζουμε και εμείς ποιος ελέγχει τον χώρο. Η σύνδεση της αποχέτευσης ερμηνεύεται ως νομιμοποίηση της κατάληψης», ισχυρίζονται.
Από την είσοδο του παλιού σχολείου (το οποίο επρόκειτο να επαναλειτουργήσει προτού γίνει κατάληψη) επί της Οκταβίου Μερλιέ, μπαινοβγαίνει κόσμος. Βλέπω νεαρούς αλλά και οικογένειες, γονείς με παιδιά σε καροτσάκια. Από την άλλη είσοδο του προαυλίου, γωνία Πρασσά και Βαλτετσίου, η σιδερένια πόρτα είναι κλειστή αλλά από μία οπή μπορεί κανείς να δει τον καταυλισμό. Πιο κάτω το ερειπωμένο και κλειστό λόγω επικινδυνότητας τμήμα του σχολείου με εξωτερική είσοδο από Βαλτετσίου χρησιμοποιείται κανονικά από την κατάληψη. Θρανία έχουν πεταχτεί έξω, μεσοτοιχίες σκάφτηκαν από μέσα και κανείς δεν ξέρει ποιος εγγυάται την ασφάλεια. Οι πρόσφυγες και όσοι διαμένουν κατά καιρούς μέσα στην κατάληψη μαγειρεύουν συχνά υπαιθρίως, «και αν θέλουν Κυριακή πρωί ή αργά το βράδυ να παίξουν μουσική, θα το κάνουν».
Η περιοχή εντάχθηκε λόγω της κατάληψης στη ζώνη που κανένας ελεγκτικός ή διασωστικός μηχανικός δεν πλησιάζει. «Εχουμε γίνει όπως η Αραχώβης όπου η αστυνομία δεν πάει», λένε κάτοικοι της περιοχής. Αναφέρουν ότι πρόσφατα κάποιος πέταξε στουπιά σε ξερά κλαδιά που είχε αφήσει προσωρινά η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή έπειτα από κλάδεμα δέντρων. «Υπήρξε ανάφλεξη, καλέσαμε την Πυροσβεστική, αλλά δεν ήρθε. Αντιθέτως, ήρθε ένα μηχανάκι με δύο άνδρες με πολιτικά, που ισχυρίστηκαν ότι ήταν αστυνομικοί. Με μπουκάλια νερό και πατώντας πάνω στις εστίες της φωτιάς επιχείρησαν να τη σβήσουν».
Δίπλα στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στον ναό του Αγίου Νικολάου στα Πευκάκια, στην καρδιά της Νεάπολης, κοντά στον κήπο της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής και απέναντι σε σπίτια και γραφεία, υπάρχει αυτός ο μεγάλος χώρος της κατάληψης που ζει ανεξάρτητα από τους νόμους και το Σύνταγμα του ελληνικού κράτους. Περίοικοι ανέφεραν ότι την οργάνωση του χώρου την έχει αναλάβει ο Σύρος «Κάστρο» και ότι εμπλέκονται και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες ομάδες που κανείς δεν κατονομάζει, ενδεικτικό και αυτό της ανασφάλειας που επικρατεί. Αλλωστε, σε αυτή την κατάληψη της οδού Πρασσά είχε κρυφτεί για τρεις ημέρες ο δολοφόνος του δικηγόρου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου.
Το χρέος του δήμου
Ο Δήμος Αθηναίων έχει ευθύνη να σκεφτεί ότι υπάρχουν δημότες υπό ομηρία. Δημότες που πληρώνουν, που επενδύουν, που εργάζονται, που υπομένουν. Η Αστυνομία είναι απούσα, αλλά αυτό δεν είναι νέο. Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα παρέχεται άσυλο σε πρόσφυγες στην καρδιά μιας πρωτεύουσας χωρίς να γνωρίζει κανείς ποιος έχει την ευθύνη, ποιος μπαίνει, ποιος βγαίνει και ποιος καλύπτει βασικά ζητήματα ασφάλειας, υγείας και τάξης;
ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου