Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

«Τι μπορώ να κάνω για να προστατέψω το βιός μου;»

Όταν χάνεις τα πάντα, δεν υπολογίζεις ούτε αστυνομίες, ούτε δικογραφίες
Το παρακάτω άρθρο το γράφω για την κατάσταση στα νησιά, με αφορμή τις ατελείωτες εικόνες από κατεστραμμένες αγροτικές περιουσίες, από σφαγμένα αιγοπρόβατα και από σακατεμένα μέχρι θανάτου ή δηλητηριασμένα σκυλιά.
«Με εξαπάτησες μία φορά, ντροπή σε εσένα, με εξαπάτησες δύο φορές, ντροπή σε εμένα»
Η πολύ παλιά αυτή παροιμία πηγάζει από την αναγνώριση του παθόντος ότι ο θύτης φταίει την πρώτη φορά που αυθαιρετεί εις βάρος του. Σημαίνει ότι το πάθημα πρέπει να γίνει μάθημα και η εξαπάτηση να μην συνεχίζεται εσαεί. Σημαίνει ότι ο παθών πρέπει να πάρει τα μέτρα του.
2020

Σε πολλά νησιά της Ελλάδος, και ειδικότερα σε Χίο και Μυτιλήνη επικρατεί μία κατάσταση απόλυτης ανομίας και έλλειψης ελέγχου της εγκληματικότητας των αλλοδαπών. Οι κάτοικοι κατακλέβονται και τρομοκρατούνται συνεχώς από τις συμμορίες των Hot Spot. Και έρχεται η παρακάτω ερώτηση που σίγουρα σχηματίστηκε στο μυαλό αυτών των λαϊκών ανθρώπων που ζουν από μερικές ελιές, από ένα κοπάδι πρόβατα, από μερικά πουλερικά:

«Τι μπορώ να κάνω για να προστατέψω το βιός μου;»

Και η απάντηση είναι γνωστή, έμφυτη σε κάθε άνθρωπο και κάθε ζώο. «Για να προστατευτώ θα χρησιμοποιήσω βία. Θα πολεμήσω τον εισβολέα.»
Και ήταν λογικό και επακόλουθο, ελλείψει προστασίας από το (φοροληστρικό) κράτος να αμυνθεί ο πολίτης της περιουσίας του, βάλλοντας με το μοναδικό όπλο που του επιτρέπει το κράτος να έχει, την κυνηγετική καραμπίνα. Και στέλνει το κράτος τα όργανά του, να συλλάβουν τον «τρομερό εγκληματία». Και ο εισαγγελέας, διατάζει και την προφυλάκιση, γιατί βλέπεις, τη σήμερον ημέρα είναι ανήκουστο να θες να προστατεύσεις την περιουσία σου.

Και τον βάζουν τον «τρομερό εγκληματία» στα κελιά, και του κατάσχουν το μόνο αντικείμενο που προστάτευε την περιουσία του μα υπάρχει ένα πρόβλημα. Δεν είναι μόνος του.

Δεκάδες συμπολίτες του πάνε να του συμπαρασταθούν. Και τι κάνει η έννομη τάξη; Τους στοχοποιεί με δικογραφίες.

Αν για μια στιγμή μπει κάποιος στο μυαλό αυτών των απλών ανθρώπων, θα δει την απόλυτη εχθρικότητα του κράτους. Θα δει ρεβανσισμό. Θα δει προδοσία. Θα δει την ανάγκη για αντίδραση. Κι όταν έρθει η αφορμή για ξεσηκωμό, θα έχουμε και πάλι μεγάλα επεισόδια. Το παράδειγμα του Αγίου Παντελεήμονα δεν έγινε μάθημα. Γιατί; Γιατί όταν χάνεις τα πάντα, δεν υπολογίζεις ούτε αστυνομίες, ούτε δικογραφίες, ούτε τίποτα.

Αν το κράτος δεν αλλάξει τροπάριο, οι καραμπίνες είναι βέβαιο ότι θα ξαναβγούν και θα ξανασημαδέψουν Έλληνες.

Κύριοι κυβερνώντες το προηγούμενο άρθρο μου το αγνοήσατε και «φάγατε» τα μούτρα σας. Έφτασε η δημοτικότητα σας στο ναδίρ. Γίνατε λόγος να χτυπηθούν Έλληνες μεταξύ τους. Ελπίζω αυτό να το πάρετε στα σοβαρά.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου