Ο Πυροβάτης σχολιάζει. Μέτα το The Dukes Of Hazzard ρατσιστική και το Όσα Παίρνει ο Άνεμος Gone With the Wind

Το πρώτο θύμα της πολίτικης ορθότητας ήταν η τηλεοπτική σειρα The Dukes Of Hazzard και συγκεκριμένα ο θρυλικός τετράτροχος  στρατηγός Λι με την σημαία τον Dixie στην οροφή. Η σειρα εχει απαγορευτεί σε αρκετές πολιτείες τον Ηνωμένων Πολιτειών για λογούς πολίτικης ορθότητας.

Η ταινία «Όσα παίρνει ο Άνεμος» αποσύρθηκε από το HBO Max εν μέσω των επεισόδιον κατά του ρατσισμού και της αστυνομικής βίας εναντίον των μαύρων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η εμβληματική ταινία του 1939, θεωρείται από ορισμένους αριστερούς πανεπιστημιακούς ως εργαλείο στα χέρια του ρεβιζιονισμού των οπαδών του Νότου και της ιστορίας του Αμερικάνικου εμφύλιου. Παρουσιάζοντας μία ρομαντική όψη του Νότου με το υπηρετικό προσωπικό ικανοποιημένο από τη μοίρα του και εργαζόμενο υπό τους συνήθεις όρους εργασίας της εποχής.

Η παρουσιαση αυτής της περιόδου της αμερικανικής Ιστορίας είναι έργο πολύ οργανωμένων κινημάτων στις πολιτείες που ανήκαν στην Συνομοσπονδία κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, που προσπαθούν να δώσουν στον Νότο εκείνης της εποχής μία την πραγματική του εικόνα.

Βασικό σημείο, η ιδεολογία της «Lost Cause» υποστηρίζει ότι οι Πολιτείες του Νότου πολέμησαν για την πολιτική τους ανεξαρτησία, την απειλούμενη από τον Βορρά, και όχι για τη διατήρηση της δουλείας.

Σε απόλυτους αριθμούς, το «Avengers: Endgame» έρχεται πρώτο σε έσοδα στην ιστορία του σινεμά, με 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια, το «Όσα παίρνει ο Ανεμος» (Gone With the Wind) παραμένει στην κορυφή με 3,44 δισεκατομμύρια δολάρια, αν ληφθεί υπ΄όψιν ο πληθωρισμός. «Το Όσα παίρνει ο Άνεμος είναι το προϊόν μίας εποχής και απηχεί φυλετικές προκαταλήψεις που ήταν κοινός τόπος στην αμερικανική κοινωνία», σχολίασε εκπρόσωπος της HBO Max για να εξηγήσει την απόφαση για την απόσυρση από την πλατφόρμα της ταινίας των 8 Οσκαρ. Στερούντα από της επόμενες γενιές ένα από τα καλύτερα και σπουδαιότερα έργα της εβδόμης τέχνης. Οι ερμηνείες των Κλαρκ Γκέιμπλ, Βίβιαν Λι, Λέσλι Χάουαρντ και της
Ολίβια Ντε Χάβιλαντ που θεωρούνταν μέχρι πριν την επιβολή της πολίτικης ορθότητας αξεπέραστες. Όπως και η σκηνοθεσία του 

Βίκτορ Φλέμινγκ που μας προσέφερε εκπληκτικά πλάνα. Για αλλη μια φορα η πολιτικη ορθοτιτα της νεας εποχεις κατεστρεψε την πραγματικη ομορφια της ταιχνης.