Ο 53άχρονος υπάλληλος της ΣΤΑΣΥ, περιέγραψε στη Φαίη Χρυσοχόου, για το δελτίο του ANT1 την επίθεση που δέχθηκε σε βάρος του μέσα στο ΜΕΤΡΟ Ομόνοια.
«Επιβιβάστηκα στην Ανθούπολη. Στον Άγιο Αντώνιο επιβιβάστηκαν δύο νεαροί χωρίς μάσκα. Κάθισαν στα καθίσματα και έβαλαν και τα πόδια πάνω στα καθίσματα. Λέω στον ένα “βρε παλικάρι, έτσι κάθεσαι στο σπίτι σου και χωρίς μάσκα και βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα;”. Γυρνάει τότε και μου απαντάει: “εγώ έτσι κάθομαι στο σπίτι μου”. Του είπα κι εγώ “ωραίο σπίτι”. Σηκώθηκε ο μεγαλύτερος και μου είπε: “Τι είπες στον αδελφό μου”. Σηκώθηκαν και οι δύο όρθιοι, σηκώθηκα κι εγώ γιατί φοβήθηκα. Επειδή είχε ένα τσαντάκι φοβήθηκα μήπως είχε κάποιο μαχαίρι, κάτι άλλο. Δεν κατέβηκα σε άλλο σταθμό, είπα θα κατεβώ στην Ομόνοια γιατί εκεί έχει πάντα κόσμο«,
Εξηγεί δε ότι δε δήλωσε στους δράστες ότι ήταν υπάλληλος του ΜΕΤΡΟ επειδή έχει προηγηθεί ένα συμβάν με συναδέλφους του, ελεγκτές. «Δεν τους το δήλωσα, απλώς τους έκανα αυτή την παρατήρηση. Δεν περίμενα ότι θα εξελιχθεί έτσι. Δεν φορούσαν, ούτε κρατούσαν καν μάσκες. Άλλοι σηκώνουν τη μάσκα και σε κοροϊδεύουν, αυτοί ήταν αγρίμια, δεν μπορώ να το καταλάβω. Γιατί τέτοιο μένος; Θες να κάνεις αυτό που θες; Δώσε μου μια μπουνιά, ένα χαστούκι και φύγε. Η συνεχόμενη ροή με μπουνιές και κλωτσιές είναι σαν να θες να σκοτώσεις κάποιον, δεν θες μόνο να τον τραυματίσεις».
»Κατέβηκα στην Ομόνοια και την ώρα που ήταν να φύγει το τρένο βγήκαν και αυτοί, κράταγαν δύο κουτάκια αναψυκτικά. Πρώτα μου πέταξε ο ένας το ένα, ο άλλος το δεύτερο και την ώρα που πήγα να αποφύγω το δεύτερο, ο ένας ήρθε από πίσω, μου τράβηξε μια μπουνιά στο κεφάλι και στο σαγόνι, με ρίξανε κάτω και στη συνέχεια με βάραγαν και με κλώτσαγαν«
»Θυμάμαι ότι φώναζα “φτάνει” και στη συνέχεια νόμιζα ότι θα μείνω ανάπηρος. Έφαγα κάτι κλωτσιές μέσα στη μέση και σα να μου κοπήκανε τα πόδια Από ό,τι έμαθα αργότερα και ο αστυνομικός βάρδια που ήταν εκεί το παιδί κατέβηκε αλλά επειδή είναι μεγάλος σταθμός η Ομόνοια κι έχει πολλές εξόδους δεν τους πρόλαβε«
»Έβριζαν. Εγώ εκείνη τη στιγμή προτεραιότητα είχα να προστατευτώ όσο μπορούσα και να δω που θα τελειώσει. Όπως ήμουν πεσμένος μου χτυπάγανε το κεφάλι από τη δεξιά πλευρά, το σαγόνι, τη μύτη και μου έριξαν κλωτσιά στην πλάτη«
Ο 53χρονος εργαζόμενος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός. «Μου έκαναν εξετάσεις: δύο κατάγματα στη μύτη, ένα κάταγμα στην κάτω γνάθο δεξιά και τρεις ραγισμένους σπονδύλους και μώλωπες και όλα τα υπόλοιπα στο πρόσωπο… Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να μιλήσω. Μιλάω κάπως ψευδά κι έχω συνέχεια νοσοκομεία«
»Πρέπει να ήταν 18 με 20 χρονών. Η κόρη μου είναι 23 χρονών, άρα ήταν μικρότερα από τα παιδιά μου. Τους μίλησα όπως θα μιλούσα στην κόρη μου: “γιατί βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα και γιατί δεν φοράς μάσκα” και νομίζω ότι οποιοσδήποτε πολίτης έχει μια στοιχειώδη παιδεία πρέπει να ενδιαφέρεται για τον συμπολίτη του«.
»Εγώ είμαι σταθμάρχης και μπορώ να πω ότι μου αρέσει. Όχι δεν φοβάμαι να γυρίσω.. Πηγαίνοντας στη δουλειά πηγαίνω στην οικογένεια μου εδώ και 17 χρόνια. Οι σταθμοί που δουλεύω και οι συνάδελφοι που δουλεύω είναι οικογένεια», κατέληξε ο 53άχρονος εργαζόμενος της ΣΤΑΣΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου