“Δύο διασώστες για να βοηθήσουν μια άγνωστη γυναίκα και μια γειτονιά να παρακολουθεί, τραβώντας βίντεο ή φωτογραφίες”

Το πλήρωμα του ΕΚΒ κλήθηκε σε παροχή βοήθειας σε άτομο σε ανάγκη, η κατάσταση που βρέθηκαν να συνδράμουν ήταν .. αρρωστημένη ωστόσο η αντιμετώπιση της γειτονιάς ήταν αυτή που σόκαρε τους διασώστες*

«Αστρικό έτος 2021. Ιανουάριος. Πρωινή βάρδια με το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ!
Δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους. Μας δόθηκε σήμα προκειμένου να συνδράμουμε με το ασθενοφόρο μας σε οικία μέσα στην οποία βρισκόταν μια κυρία με έντονη δύσπνοια σύμφωνα με τα όσα είπε προφανώς ο καλών στο τηλεφωνικό κέντρο του ΕΚΑΒ. Το σπίτι σε μια φτωχογειτονιά της Αθήνας δίπλα στις γραμμές του τρένου… Μετά βίας μπήκε το ασθενοφόρο στο στενό.. Μας περιμένει νεαρός στην είσοδο και όλη η γειτονιά στα μπαλκόνια να παρακολουθεί απλώς…
“Φορέσετε μάσκες, πολλά γάντια και αν έχετε ποδονάρια”, μας προειδοποιεί…
Με την είσοδο μας στο “σπίτι” αυτή η μυρωδιά της σάπιας σάρκας σε συνδυασμό με ουρά και κόπρανα που μαρτυρούν ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Σήψη, η οσμή ενός επικείμενου θανάτου! Μυρωδιά που αφήνει “εντύπωμα” σε κάθε εγκεφαλικό κύτταρο! Ανοιχτό παράθυρο, υγρασία και θερμοκρασία κοντά στους 5 βαθμούς κελσίου. Επάνω σ’ έναν καναπέ η κυρία, υπέρβαρη, με ακρωτηριασμένο το ένα κάτω άκρο. Ο καναπές μοιάζει με βούρκο. Ένα μίγμα από ακαθαρσίες και σωματικά υγρά που βγαίνουν από πληγές σε όλο της το σώμα, το λιγότερο 3 ημέρες σε αυτή την κατάσταση! Δεν μπορεί! Η κλινική της εικόνα παρουσιάζει εμφανές νευρολογικό έλλειμμα, οι συνθήκες υγιεινής απερίγραπτες. Η ανάσα της βαριά και με δυσκολία. Η μυρωδιά ταυτόχρονα να μας τρυπάει τον εγκέφαλο!
“Φίλε μου τι την έχεις την κυρία;”
“Θεία μου είναι, έρχομαι μια φορά τη βδομάδα και την βλέπω. Αυτή τη φορά είχα μέρες να την δω. Έχει έναν γιό που έρχεται της αρπάζει το επίδομα της πρόνοιας και φεύγει και μια κόρη η οποία εκδίδεται!!”
Δεν μπορεί, τι δυστυχία είναι αυτή;
“Φίλε μου σε χρειαζόμαστε να βάλεις ένα χεράκι, θα σου δώσω γάντια” Είναι μη διαχειρίσιμη η κατάσταση με δύο διασώστες. Ο ίδιος δεν άντεξε, μόλις που κάναμε απλώς να την γυρίσουμε ανάσκελα. Τα μάτια μας δακρύζουν λες και κάτι τοξικό μας έχει διαπεράσει.
“Έλα συνάδελφε, πάμε οι δυό μας, δεν θα τα καταφέρει”…
Για την ιστορία, βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, με έντονη δύσπνοια και πολύ χαμηλό ποσοστό οξυγόνου στο αίμα, υποθερμία, διάρροιες, υπεργλυκαιμία. Πληγές σε όλο το σώμα που είχαν μολυνθεί από την εγκατάλειψη και την έλλειψη συνθηκών υγιεινής. Μεταφέρθηκε από εμάς με ασφάλεια στο εφημερεύον Νοσοκομείο. Θα τύχει την καλύτερη μεταχείριση από τους γιατρούς, το νοσηλευτικό προσωπικό και την Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου, αυτό είναι σίγουρο, μετά όμως;
Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει τέτοια αποκτήνωση, αυτή η εγκατάλειψη. Και η γειτονιά παρέμεινε στα μπαλκόνια απλώς να κοιτάζει το θέαμα. Ένα θέαμα που από τις εκφράσεις τους μπορούσες να καταλάβεις ότι μέχρι πριν λίγο τους χαλούσε την αισθητική!
Δύο διασώστες να τσακίζουν το κορμί τους για να βοηθήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια άγνωστη ως προς αυτούς γυναίκα, την οποία ακόμη και οι πιο στενοί της συγγενείς την πέταξαν σ’ ένα καναπέ ώστε να σαπίσει μέχρι να πεθάνει με τον χειρότερο τρόπο. Μια γειτονιά που έχει ξεχάσει την έννοια της αλληλεγγύης, που αρέσκεται στο να βλέπει ανθρώπους να τρώνε ο ένας τις σάρκες του άλλου και απλά να παρακολουθεί, τραβώντας που και που κανένα βίντεο ή φωτογραφίες για μια πρόσκαιρη δημοσιότητα…
Ντροπή το λιγότερο! Τώρα που σας διέκοψα, συνεχίστε να μου μιλάτε για τα κλειστά “νυχάδικα”, για τα κλειστά κατάστημα με ρούχα και παπούτσια, για τη νέα τάξη πραγμάτων και τα εμβόλια. Συνεχίστε, μέσα απ’ την ασφάλεια του ζεστού σπιτιού σας… και ζητώ ταπεινά συγνώμη αν χάλασα κάποιου την αισθητική!»

Σάκης Καρακατσάνης, Διασώστης ΕΚΑΒ Αθηνών

nantiareport.gr