Όπως αναφέρει η συνδικαλιστική ανακοίνωση «Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης παρευρέθηκε στην κηδεία του συναδέλφου μας Ευάγγελου Μπουρνάζη και του γιού του Παναγιώτη.
Οι δυο τους ήταν θύματα του τραγικού δυστυχήματος μετά τη σύγκρουση δυο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη, που στοίχισε τις ζωές 57 συνανθρώπων μας και βύθισε στο πένθος τις οικογένειές τους και ολόκληρη την χώρα.
Μια χώρα που όπως είπε και ο γιός του, Δημήτρης, είναι αδιανόητο εν έτει 2023 να χάνει τόσους ανθρώπους γιατί δυο τραίνα που κινούνταν σε αντίθετες πορείες, βρέθηκαν στην ίδια γραμμή.
Δυστυχώς, η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι ως λαός έχουμε κοντή μνήμη και ο οδοστρωτήρας του χρόνου μάς έχει καταδικάσει να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη και να ξαναζούμε το παρελθόν μας.
Εμείς όμως δεν θέλουμε να ξεχάσουμε.
Δεν θέλουμε να ξεχάσουμε ούτε τον συνάδελφο που χάσαμε, ούτε τα υπόλοιπα θύματα, αλλά ούτε και τις εγκληματικές παραλείψεις που συντελέστηκαν διαχρονικά για να φτάσουμε στο μοιραίο βράδυ.
Έτσι, ως Ένωση αποφασίσαμε, μετά και την σύμφωνη γνώμη των παιδιών του, ως ελάχιστο φόρο τιμής στον αδικοχαμένο συνάδελφό μας και τον υιό του να ονομάσουμε το βοήθημα πολυτέκνων που χορηγούμε στα μέλη μας για την απόκτηση του 4ου και άνω παιδιού, «Βοήθημα Παναγιώτης Ευάγγελου Μπουρνάζης».
Κάποιοι θα αναρωτηθούν πως μπορεί να συνδεθεί η γέννηση των παιδιών με ένα τόσο τραγικό περιστατικό και ιδίως με τον θάνατο.
Το συγκεκριμένο μοιραίο περιστατικό μας υπενθύμισε ότι η ζωή από τον θάνατο, όπως και η χαρά από την λύπη, απέχουν ελάχιστα δευτερόλεπτα και προφανώς αφορούν όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς.
Στη θέση αυτών των συνανθρώπων μας θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας. Γι’ αυτό, πρωταρχικός σκοπός της απόφασής μας είναι αυτή η τραγωδία να μην ξεχαστεί ποτέ.
Και δεύτερον, ο συμβολισμός που θα φέρει πλέον το συγκεκριμένο επίδομα, το οποίο θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως ένα βοήθημα «ζωής», θα συμβάλλει στην ενίσχυση της ενσυναίσθησης όλων μας.
Ο συνάδελφος μας και ο υιός του «έφυγαν» , αφήνοντας πίσω άλλα δυο παιδιά-αδέρφια . Δυστυχώς η ζωή αψηφά τον θάνατο και το αντίθετο.
Οι οικογένειες των θανόντων πρέπει να μάθουν να ζουν με την απώλεια τους και όλοι εμείς αν θελουμε να αλλάξει κάτι ουσιαστικό στην χώρα μας, οφείλουμε να λειτουργούμε για το κοινό καλό και όχι το ατομικό συμφέρον.
Να είμαστε ενεργοί πολίτες για να κάνουμε την χώρα μας αντάξια των προσδοκιών μας, όπου δεν θα απαιτείται να θυσιαστούν συνάνθρωποί μας για να κινηθούν οι επιβαλλόμενες διαδικασίες που θα μας εξασφαλίσουν ένα καλό οδικό δίκτυο, σύγχρονες συγκοινωνίες, κοινωνική ασφάλεια, παιδεία, υγεία».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου