..»παρόλο που εξαρχής υπήρξε η ενημέρωση στο Κέντρο Επιχειρήσεων, ότι η Ομάδα ΔΙ.ΑΣ δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένη υλικά (..), αλλά ούτε είναι και κατάλληλα εκπαιδευμένη για την αντιμετώπιση όχλου (..), δόθηκε διαταγή σε δύο μόλις Ομάδες με τον επικεφαλής τους να επέμβουν και να διασπάσουν διακόσια δίκυκλα με χούλιγκαν(..) Να τους τονίσουμε και να τους υπενθυμίσουμε ότι πίσω από κάθε δάφνη κρύβεται η θυσία ενός Αστυνομικού»!..
Την Πέμπτη που μας πέρασε, δεκαπέντε (15) Συνάδελφοι της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ εγκαταλείφθηκαν στην ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ στις βίαιες ορέξεις χιλίων (1000) και πλέον χούλιγκαν, στην αερογέφυρα έξω από το γήπεδο Καραϊσκάκη. Παρόλο που εξαρχής υπήρξε η ενημέρωση στο Κέντρο Επιχειρήσεων, ότι η Ομάδα ΔΙ.ΑΣ δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένη υλικά (αφού δεν διαθέτει προστατευτικό εξοπλισμό, ούτε χειροβομβίδες κρότου λάμψης, καθώς και ευέλικτες μηχανές), αλλά ούτε είναι και κατάλληλα εκπαιδευμένη για την αντιμετώπιση όχλου (αφού ΔΕΝ είναι μονάδα αποκατάστασης τάξης όπως η καταργηθείσα Δ.ΕΛ.Τ.Α), ουδόλως ίδρωσε το αυτί του επικεφαλής και συντονιστή των μέτρων. Έτσι δόθηκε διαταγή σε δύο (2) μόλις Ομάδες με τον επικεφαλής τους να επέμβουν και να διασπάσουν διακόσια (200) δίκυκλα με χούλιγκαν (δικάβαλα), που εμπόδιζαν την αποστολή της ομάδας της Άντερλεχτ να φτάσει στο γήπεδο. Φαίνεται ότι τα προηγούμενα παθήματα δεν έγιναν μάθημα, με αποτέλεσμα το (ασχολίαστο) επιχείρημα «Τι ΔΙ.ΑΣ, τι Δ.ΕΛ.Τ.Α»(!!!), να οδηγήσει (για ακόμα μία φορά) μια ντουζίνα Συναδέλφων μας στο νοσοκομείο.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όσο κάποιοι για πολιτικούς και προσωπικούς λόγους επιμένουν να στέλνουν αστυνομικούς της ΔΙ.ΑΣ σε αποστολές διαχείρισης και αντιμετώπισης όχλου, για τις οποίες δεν έχουν την υλική κάλυψη καθώς και την εκπαιδευτική γνώση για να τις αντιμετωπίσουν, είναι αναμενόμενο και για τον πλέον αδαή να καταλάβει ότι αργά ή γρήγορα θα είχαμε τραυματισμένους Συναδέλφους (3η φορά σε διάστημα δυόμιση περίπου μηνών!).
Οι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί που αντίθετα με τα προστάγματα της κοινής λογικής και της αστυνομικής πρακτικής, διέταξαν αρχικά δέκα (10) αστυνομικούς, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ μέσο αυτοπροστασίας για την αντιμετώπιση όχλου, να «σπάσουν» μια μοτοπορεία χούλιγκαν σαρανταπλάσια αριθμητικά, όντας ενήμεροι για τις άγριες και επιθετικές τους διαθέσεις, και εν συνεχεία ΤΟΥΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΣΤΕΙΛΟΥΝ ΠΟΤΕ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ, για τις οποίες εκλιπαρούσαν οι Συνάδελφοι των οποίων κινδύνευε η ΖΩΗ τους (στην ουσία καθοδηγώντας τους σ’ ένα ραντεβού θανάτου), θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις για τους λανθασμένους χειρισμούς τους, ή τελικά η ζωή του ανώνυμου αστυνομικού που παλεύει καθημερινά στο δρόμο είναι ΤΟΣΟ ΑΣΗΜΑΝΤΗ, ώστε για το μόνο που νοιαζόμαστε είναι αν εντέλει επέστρεψαν «σώες οι μηχανές, μαζί με τα κλειδιά και τα υπόλοιπα δημόσια υλικά»;;;
Θλίψη και ΝΤΡΟΠΗ για όλους αυτούς που μας μεταβάλουν σε «όργανα», υλικά εξαρτήματα της μηχανής και μας αφαιρούν τη συναίσθηση της αξίας! Να τους τονίσουμε και να τους υπενθυμίσουμε ότι πίσω από κάθε δάφνη κρύβεται η θυσία ενός Συναδέλφου!
Κι επειδή το έργο το ‘χουμε ξαναδεί, ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά δε θα κρυφτούν πίσω από ατάκες περί λανθασμένης διαχείρισης εντολών νίπτοντας τας χείρας τους… Γιατί πλέον είναι υπόλογοι απέναντι στο Σώμα, στην Κοινωνία, αλλά πρώτα και κύρια απέναντι στους ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ που πάλευαν επί μισή ώρα(!!!) εγκαταλελειμμένοι και χωρίς ενισχύσεις να σώσουν τις ζωές τους από ένα μαινόμενο πλήθος χιλίων (1.000) και πλέον χούλιγκαν!
Όσο για τους Συναδέλφους μας… Αυτοί, σαν άλλοι πρωταγωνιστές του συγκλονιστικού δράματος του Πόλακ θα συνεχίσουν να «χορεύουν», για ένα «έπαθλο» που ποτέ δε θα μπορέσουν να αποκτήσουν. Το «θέατρο» θα συνεχιστεί, η «παράσταση» δε θα τελειώσει ποτέ, ο «μάγος» δε θα αποκαλυφθεί… Η ανθρώπινη ύπαρξη θα συναντάει ξανά και ξανά το ύστατο δράμα της και θα συνεχίσει να «χορεύει»! Και στο τέλος της «ταινίας» η κάμερα θα απομακρυνθεί, αφήνοντας όλους εμάς στη τέλεια ψευδαίσθηση και στο απόλυτο σκοτάδι…
Σίνος Ιωάννης
Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Σ.Ε.Φ.Ε.Α.Α.
Την Πέμπτη που μας πέρασε, δεκαπέντε (15) Συνάδελφοι της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ εγκαταλείφθηκαν στην ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ στις βίαιες ορέξεις χιλίων (1000) και πλέον χούλιγκαν, στην αερογέφυρα έξω από το γήπεδο Καραϊσκάκη. Παρόλο που εξαρχής υπήρξε η ενημέρωση στο Κέντρο Επιχειρήσεων, ότι η Ομάδα ΔΙ.ΑΣ δεν είναι κατάλληλα εξοπλισμένη υλικά (αφού δεν διαθέτει προστατευτικό εξοπλισμό, ούτε χειροβομβίδες κρότου λάμψης, καθώς και ευέλικτες μηχανές), αλλά ούτε είναι και κατάλληλα εκπαιδευμένη για την αντιμετώπιση όχλου (αφού ΔΕΝ είναι μονάδα αποκατάστασης τάξης όπως η καταργηθείσα Δ.ΕΛ.Τ.Α), ουδόλως ίδρωσε το αυτί του επικεφαλής και συντονιστή των μέτρων. Έτσι δόθηκε διαταγή σε δύο (2) μόλις Ομάδες με τον επικεφαλής τους να επέμβουν και να διασπάσουν διακόσια (200) δίκυκλα με χούλιγκαν (δικάβαλα), που εμπόδιζαν την αποστολή της ομάδας της Άντερλεχτ να φτάσει στο γήπεδο. Φαίνεται ότι τα προηγούμενα παθήματα δεν έγιναν μάθημα, με αποτέλεσμα το (ασχολίαστο) επιχείρημα «Τι ΔΙ.ΑΣ, τι Δ.ΕΛ.Τ.Α»(!!!), να οδηγήσει (για ακόμα μία φορά) μια ντουζίνα Συναδέλφων μας στο νοσοκομείο.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όσο κάποιοι για πολιτικούς και προσωπικούς λόγους επιμένουν να στέλνουν αστυνομικούς της ΔΙ.ΑΣ σε αποστολές διαχείρισης και αντιμετώπισης όχλου, για τις οποίες δεν έχουν την υλική κάλυψη καθώς και την εκπαιδευτική γνώση για να τις αντιμετωπίσουν, είναι αναμενόμενο και για τον πλέον αδαή να καταλάβει ότι αργά ή γρήγορα θα είχαμε τραυματισμένους Συναδέλφους (3η φορά σε διάστημα δυόμιση περίπου μηνών!).
Οι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί που αντίθετα με τα προστάγματα της κοινής λογικής και της αστυνομικής πρακτικής, διέταξαν αρχικά δέκα (10) αστυνομικούς, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ μέσο αυτοπροστασίας για την αντιμετώπιση όχλου, να «σπάσουν» μια μοτοπορεία χούλιγκαν σαρανταπλάσια αριθμητικά, όντας ενήμεροι για τις άγριες και επιθετικές τους διαθέσεις, και εν συνεχεία ΤΟΥΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΣΤΕΙΛΟΥΝ ΠΟΤΕ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ, για τις οποίες εκλιπαρούσαν οι Συνάδελφοι των οποίων κινδύνευε η ΖΩΗ τους (στην ουσία καθοδηγώντας τους σ’ ένα ραντεβού θανάτου), θα κληθούν να δώσουν εξηγήσεις για τους λανθασμένους χειρισμούς τους, ή τελικά η ζωή του ανώνυμου αστυνομικού που παλεύει καθημερινά στο δρόμο είναι ΤΟΣΟ ΑΣΗΜΑΝΤΗ, ώστε για το μόνο που νοιαζόμαστε είναι αν εντέλει επέστρεψαν «σώες οι μηχανές, μαζί με τα κλειδιά και τα υπόλοιπα δημόσια υλικά»;;;
Θλίψη και ΝΤΡΟΠΗ για όλους αυτούς που μας μεταβάλουν σε «όργανα», υλικά εξαρτήματα της μηχανής και μας αφαιρούν τη συναίσθηση της αξίας! Να τους τονίσουμε και να τους υπενθυμίσουμε ότι πίσω από κάθε δάφνη κρύβεται η θυσία ενός Συναδέλφου!
Κι επειδή το έργο το ‘χουμε ξαναδεί, ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά δε θα κρυφτούν πίσω από ατάκες περί λανθασμένης διαχείρισης εντολών νίπτοντας τας χείρας τους… Γιατί πλέον είναι υπόλογοι απέναντι στο Σώμα, στην Κοινωνία, αλλά πρώτα και κύρια απέναντι στους ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ που πάλευαν επί μισή ώρα(!!!) εγκαταλελειμμένοι και χωρίς ενισχύσεις να σώσουν τις ζωές τους από ένα μαινόμενο πλήθος χιλίων (1.000) και πλέον χούλιγκαν!
Όσο για τους Συναδέλφους μας… Αυτοί, σαν άλλοι πρωταγωνιστές του συγκλονιστικού δράματος του Πόλακ θα συνεχίσουν να «χορεύουν», για ένα «έπαθλο» που ποτέ δε θα μπορέσουν να αποκτήσουν. Το «θέατρο» θα συνεχιστεί, η «παράσταση» δε θα τελειώσει ποτέ, ο «μάγος» δε θα αποκαλυφθεί… Η ανθρώπινη ύπαρξη θα συναντάει ξανά και ξανά το ύστατο δράμα της και θα συνεχίσει να «χορεύει»! Και στο τέλος της «ταινίας» η κάμερα θα απομακρυνθεί, αφήνοντας όλους εμάς στη τέλεια ψευδαίσθηση και στο απόλυτο σκοτάδι…
Σίνος Ιωάννης
Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Σ.Ε.Φ.Ε.Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου