Η ιδιωτική αμυντική βιομηχανία παλεύει να επιβιώσει μέσα στην κρίση.Οι συμφωνίες από το εξωτερικό είναι αυτές που την κρατάνε ζωντανή αφού εξοπλιστικά προγράμματα δεν υπάρχουν.Δύο είναι όλα κι όλα και σ΄ αυτά ελπίζουν όλοι.Το ένα είναι η επανεργοποίηση των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3 Orion που μένει να δούμε πότε θα ξεκινήσει.Το δεύτερο πολύ μεγαλύτερο σε κόστος πρόγραμμα είναι ο εκσυγχρονισμός των F-16 που όλοι αποδέχονται ως αναγκαίο αλλά κανείς δεν τον προχωρά.
Το πόσο σημαντικά είναι αυτά τα προγράμματα για τις ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες το περιέγραψε ο Γεώργιος Τρουλλινός, Προέδρος της Ένωσης Ελληνικών Εταιριών Αεροδιαστημικής & Άμυνας (ΕΕΛΕΑΑ) και Διευθύνων Συμβούλος της IDE – INTRACOM Defense Electronics,σε ομιλία του σε εκδήλωση για το αεροπορικό σώου που θα γίνει το Σαββατοκύριακο στην Τανάγρα:
“Θα μπορούσα να αναφέρω αρκετά πιθανά προγράμματα εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων (MLRS του ΓΕΣ, Φρεγάτες του ΠΝ κ.α.), αλλά αυτό το οποίο είναι στην επικαιρότητα και έχει σχέση με το σημερινό συνέδριο είναι ο εκσυγχρονισμός των αεροσκαφών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο γιατί θα αναβαθμίσει και βελτιώσει σημαντικά τις δυνατότητες της ΠΑ, αλλά και γιατί αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο συμμετοχής των αμυντικών μας βιομηχανιών.
Ο εκσυγχρονισμός των F-16 της ΠΑ, επειδή κατά πάσα πιθανότητα θα εφαρμοστεί σε μεγάλο αριθμό αεροσκαφών, κάνει ακόμη μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική τη συμμετοχή των εγχώριων αμυντικών βιομηχανιών. Όταν στο πρόγραμμα αναβάθμισης των αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας, που αφορά μόνο πέντε (5) αεροσκάφη, ανακοινώθηκε ότι η εγχώρια συμμετοχή θα φτάσει στο 30% δημιουργούνται μεγάλες προσδοκίες για το ποσοστό συμμετοχής στον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών F-16, το οποίο ελπίζουμε και μπορεί να ξεπεράσει σημαντικά αυτό το ποσοστό”.
Ο πρόεδρος του έτερου συνδέσμου του ΣΕΚΠΥ,Τάσος Ροζολής στη δική του ομιλία είπε μια μεγάλη αλήθεια για την οποία θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες πολλά χρόνια πίσω:
“Στην χώρα μας, η οποία έχει από τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες σαν ποσοστό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) από πολλές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, η αμυντική βιομηχανία συμμετέχει στην παραγωγή οπλικών συστημάτων με το μικρότερο ποσοστό εγχώριας συμμετοχής από όλες τις χώρες της συμμαχίας. Το ποσοστό αυτό περιορίζεται σε μονοψήφιο αριθμό, γεγονός που υποδηλώνει την ελάχιστη Ελληνική Βιομηχανική εμπλοκή, με όλα τα αρνητικά οικονομικά επακόλουθα στο εμπορικό ισοζύγιο”.
Ενδιαφέρθηκε ποτέ κάποιος γι΄ αυτά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου