ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΦΡΟΥΡΑ

Ο μοναχικός Κρητικός Μανώλης Μπικάκης  

Τις πρώτες μέρες του νέου υπουργού Αμύνης  Πάνου Καμμένου σημαδεύτηκαν από το όνομα του ξεχασμένου μέχρι έχθες ήρωα καταδρομέα  Μανώλη Μπρικάκι .Ενός  από τους πολλούς ξεχασμένους ήρωες της προδοσίας της Κύπρου .Όμως ας δούμε το ποιος ήταν ο καταδρομέας Μπικάκη . Είχε καταγωγή από το χωριό Aμύγδαλο ,στο νομό Ηρακλείου περιοχή Μεσσαράς .Στις 20ης Ιουλίου 1974 ο Αττίλας 1’  βρίσκει τον καταδρομέα Μπικάκη στην Μοίρα Καταδρομών στο Μαλεμε. Ο εικοσάχρονος Μπικάκης ήταν δεινός σκοπευτής του αντιαρματικού ΠΑΟ των 90 χιλ. Οι αντιαρματιστές της Μοίρας ήταν έμπειροι και ικανοί λόγω της επιμελούς εκπαίδευσης, με την άγρυπνη επιτήρηση του Διοικητή της μονάδας, Ταγματάρχη (ΠΖ) Γιώργου Παπαμελετίου από τα Δερβενοχώρια Βοιωτίας. Στις 21 προς 22 Ιουλίου και μετά από τις «αποτυχημένες» προσπάθειες να μεταβεί στο νησί  η Γ’ Μοίρα Καταδρομών η Α’ Μοίρα καλείτε να μεταβεί στην Κύπρο με την επιχείρηση «Νίκη» που έχει τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα .Στην αποστολή συμμετείχαν  5  Nord 2501D Noratlas και 10  C-47 Dakota. Από τα 15 «πορτοκάλια» όπως ήταν η κωδική ονομασία τον αεροσκαφών προσγειώθηκαν τα 12 με ζημίες .Η Μοίρα ρίχνεται στην μάχη με κυριότερη αυτή του αεροδρόμιου της Λευκωσίας .Ο Μανώλης Μπικάκη με την διμοιρία αντιαρματικών συμμετέχει στης μάχες όμως για τον νεαρό καταδρομέα η μοίρα επιφύλασσε την μεγαλύτερη πρόκληση για το κοντινό μέλλον. Σε ένα μέλλον που δεν άργησε να έρθει. Τα ξημερώματα της 16ης Αυγούστου, με τον «Αττίλα 2», ήρθε η ώρα του Μπικάκη και των συντρόφων τους. Κατόπιν έκκλησης του τότε Στρατηγού Καραγιάννη, Αρχηγού ΓΕΕΦ, στον Διοικητή της Μοίρας  να στείλε από την έδρα της που ήταν πια το Σταυροβούνι, τον Υπολοχαγό Νίκο Ντούβα και τον Ανθυπολοχαγό Νίκο Κοϊμτζόγλου και 6 αντιαρματικά ΠΑΟ των 90 χιλ. για να κόψουν τον δρόμο των τουρκικών αρμάτων προς την Λευκωσία. Καθ’ οδών ο Υπολοχαγός   Ντούβας πήρε εντολή από τον Διοικητή του  μέσω του ασυρμάτου να πάει με τα τρία αντιαρματικά προς Πυρόϊ και Λουρουτζίνα ενώ Ανθυπολοχαγός  Κοϊμτζόγλου μαζί με τον Μπικάκη με άλλο όχημα κατευθύνθηκε προς τον κόμβο που βρίσκεται η αντιπροσωπεία Κολοκασίδη της Ford .

Οι θέσεις των καταδρομέων δέχονται  καταιγισμό πυρών του Τούρκικου  πυροβολικού και αεροπλάνων. Οι Τούρκοι προετοίμαζαν με πυρά την επίθεση και είσοδο των αρμάτων και του πεζικού τους στη Λευκωσία. Αυτό θα ήταν μια ασύλληπτη τραγωδία. Αν καταλάμβαναν την πρωτεύουσα της Κύπρου. Το πυρ  ήταν τόσο σφοδρό, που ήταν αδύνατο για την ομάδα του να αναλάβουν δράση όμως ο Μανώλης επέμενε. Η μάχη ήταν σφοδρή και με απώλειες. Τέσσερις εθνοφρουροί σκοτώθηκαν, τραυματίσθηκε ο διοικητής της κυπριακής μονάδας, καθώς και ο κύπριος διαβιβαστής του Ανθυπολοχαγού Κοϊμτζόγλου . Σοβαρά όμως τραυματίσθηκε και έτερος σκοπευτής της ομάδας καταδρομέας Φωτιάδης ο όποιος  ήταν πολύ κάλος και εφάμιλλος του Μπικάκη κι αν δεν τραυματιζόταν, στην επική μάχη που ακολούθησε οι Τούρκοι θα είχαν ακόμη βαρύτερες απώλειες. όμως η συνεχή βροχή από όλμους των 4,2 χιλιοστών των Τούρκων δεν εμπόδισε τον Μπικάκη να μετακινηθεί προς άλλο σημείο, πιστεύοντας ότι ο ζευγάρι του τον είχε αντιληφθεί, όμως αυτός απορροφημένος από την μεταφορά των βλημάτων, δεν είδε την μετακίνηση του. Ο Μπικάκη αντιλαμβάνεται ότι έχει μείνει μονός του και δεν ξέρει εάν ο καταδρομέας Μπιχανάκης είναι εν ζωή, όμως αυτός δεν διστάζει και ορμά μονός του στα Τουρκικά άρματα που έχουν ξεκινήσει την επέλαση τους. Τοποθετεί το βλήμα, φέρνει το ΠΑΟ στον ωμό του και το μάτι του στην διόπτρα. Έρχονται 6 άρματα Μ-48-Α2 και πίσω τους ένα Τουρκικό Τάγμα Πεζικού! Στα 300 μέτρα εγκλωβίζει το 1ο άρμα και στα 270 μέτρα το αχρηστεύει  αναγκάζοντας τα δυο μελή του πληρώματος να το εγκαταλείψουν! Αλλάζει θέση με μια επιδέξια κίνηση εγκλωβίζει το 2ο άρμα και με μια βολή αυτό τυλίγεται στις φλόγες χωρίς να γλιτώσει το πλήρωμα του! Στα 200 μέτρα καταστρέφει και το 3ο άρμα, ενώ οι Τούρκοι τον ψάχνουν, αλλάζει θέση και καταστρέφει και το 4^ο.  Τα δυο εναπομείναντα άρματα φοβούνται και υποχωρούν , όμως το 5ο κάνει το λάθος και εμφανίζεται δίνοντας την ευκαιρία στο Μπικάκη να το καταστρέψει και αυτό! Το 6ο και τελευταίο οπισθοχωρεί ελπίζοντας ότι θα γλιτώσει 700 μέτρα μακριά από τον Μπικάκη, αυτός όμως το καταστρέφει και αυτό! Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό.  Οι Τούρκοι πεζικάριοι βλέποντας την καταστροφή των αρμάτων τους τρέχουν να καλυφθούν στη σχολή Γρηγορίου. Τα δυο εναπομείναντα βλήματα του Μπικάκη ρίχνονται στο ισόγειο και στον δεύτερο όροφο του κτιρίου! Πόσες απώλειες είχαν οι Τούρκοι στο κτίριο δεν μαθεύτηκε ποτέ… Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο, που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Νίκης που τον περίμενε στη Κρήτη! Όπως και πολλοί άλλοι έτσι και ο νεαρός καταδρομέας δεν τιμήθηκε ποτέ εν ζωή έναντι με άλλους που δεν «πολέμησαν» και σκαρφάλωσαν στην κορυφή της ιεραρχίας τον ενόπλων δυνάμεων.  Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος. Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή.