Αυτή η Μάνα είναι η ΕΛΛΑΣ!

·
Μύνημα του Λ/γου έ.ά Ανδρέου Φ. Πετροπούλου

Την είδα να βαδίζει μέσα στην βροχή,
μέσα στον αέρα.
Είδα το πρόσωπό της,
το βλέμμα της.
την γροθιά προτεταμένη στο ύψος του ώμου,
όπως εμείς οι στρατιώτες.
Βάδιζε μόνη, αντίθετα προς όλους,
τους τρομαγμένους απο τον καιρό
τους φοβισμένους απο την δόξα της ημέρας

Βάδιζε μόνη μέσα στην λεωφόρο,
αδιαφορώντας που όλοι έτρεχαν να κρυφθούν
Αηδιασμένη που η εθνοφοβική ηγεσία του τόπου της έψαχνε δικαιολογίες να απουσιάσει.
.......................................................................................................
Ήταν η ώρα που έπρεπε ν'αρχίσει η εκδήλωσις τιμής
προς το Έθνος, την Φυλή, το Αίμα, τους Νεκρούς.
Και απουσίαζαν ΟΛΟΙ
Ήταν μόνη της.
Και κρατούσε σφικτά στην αγκαλιά της
το Μέλλον.Το μικρό παιδί της.
Βάδισε μπροστά! ΕΜΠΡΟΣ!
Θυμίζοντας σε ΟΛΟΥΣ το ΚΑΘΗΚΟΝ.
.......................................................................................................
Έμπλεος θαυμασμού απέμεινα να την κοιτώ.
Είπα: Αυτή η γυναίκα είναι η ΕΛΛΑΣ.
.......................................................................................................
Αικατερίνη Τσιρώνη
Δε σε γνώριζα μέχρι εχθές.
Θα σε θυμάμαι για πάντα.
Φέροντας την στολή μου ίσταμαι εμπρός σου
και ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ
Σε χαιρετώ με όλη την δύναμι της
ελληνικής ψυχής μου
Έκαμες τα μάτια μου να βουρκώσουν
Έκαμες την καρδιά μου να κτυπήσει
Ελληνικότερα
Μ'έκαμες να αισθανθώ περισσότερο
ΕΛΛΗΝ.
ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΩ
Γιατί μου ετόνωσες την ελπίδα
Γιατί μου ενίσχυσες την πίστη
στον αγώνα
Γιατί μου δείχνεις τον δρόμο
Γιατί μου υποσχέθηκες την ΝΙΚΗ.

Σε ευχαριστώ
Η Πατρίς σε ευχαριστεί
Ανδρέας Φ. Πετρόπουλος
Λ/γος Κ.Δ έ.ά