Εδώ έχουμε τον αορτήρα που γνωρίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Είναι ένας ιμάντας που προσαρμόζεται στο μπροστινό και πίσω μέρος του τυφεκίου και έχει ρυθμιζόμενο μήκος. Λόγω της πολυετούς χρήσης του, είναι αυτός για τον οποίο έχουν αναπτυχθεί περισσότερες τεχνικές χρήσης όπως π.χ. βολές ελ. σκοπευτών, μεταφορά χιαστί, στον ώμο, κτλ. Πρακτικά είναι μία καλή επιλογή αλλά έχει το μειονέκτημα ότι δεν είναι καλός για γρήγορη μετάβαση από τον έναν ώμο στον άλλον, ταχεία ασφάλιση-ακινητοποίηση του όπλου, μετάπτωση από τυφέκιο σε πιστόλι, κτλ. Άρα δεν είναι καλό για μάχες με βολές ταχείας αντίδρασης ή σε περιβάλλοντα κατοικημένων τόπων. Αλλά από την άλλη, είναι από τις καλύτερες επιλογές για μεταφορά όπλου. Βλέπετε ένα παράδειγμα από αυτό τον αορτήρα παρακάτω.
Αορτήρας δύο σημείων (ταχείας ρύθμισης)
Αυτός ο τύπος αορτήρα κατασκευάστηκε για να λύσει μερικά από τα προβλήματα που είχε ο παλαιότερος. Πρακτικά έχει παρόμοιο σχεδιασμό με τη διαφορά ότι η μπροστινή άκρη του ιμάντα προσαρμόζεται συνήθως στο χειροφυλακτήρα, και επίσης ο αορτήρας διαθέτει ένα ιμάντα-λαβή που μπορεί εύκολα ο χειριστής να χρησιμοποιήσει για να χαλαρώσει ή να σφίξει τον αορτήρα μέσα ελάχιστο χρόνο. Με αυτό το τρόπο είναι πιο εύκολη η αλλαγή ώμου και η ταχεία ασφάλιση-ακινητοποίηση του όπλου. Βλέπετε ένα τέτοιο παράδειγμα παρακάτω.
Αορτήρας τριών σημείων
Οι αορτήρες αυτού του τύπου κατασκευάστηκαν για να επιτρέπουν ταχεία μετάπτωση από τυφέκιο σε πιστόλι και μάχη σε κατοικημένους τόπους. Ουσιαστικά, ο αορτήρας δένει στο μπροστινό και πίσω μέρος του όπλου και ένας δεύτερος ιμάντας ενώνει αυτό το μέρος με μία μεγάλη θηλιά που περνάει στο σώμα του χειριστή. Χάρη σε αυτό το σχεδιασμό το όπλο βρίσκεται πάντα σταθερό στο κέντρο του κορμού του σκοπευτή και με ένα απλό τράβηγμα του ιμάντα μπορεί να «κολλήσει» επάνω του εάν απαιτείται ασφάλιση-ακινητοποίηση του. Βλέπετε πως είναι αυτοί οι αορτήρες στην επόμενη φωτογραφία.
Αορτήρας ενός σημείου
Αυτοί είναι οι πιο μοντέρνοι αορτήρες και όπως δηλώνει και το όνομα τους, ασφαλίζουν μόνο σε ένα σημείο επάνω στο όπλο. Έπειτα υπάρχει κάποιο κλιπ που επιτρέπει στο χειριστή να προσαρμόσει τον αορτήρα σε κάποια θηλιά ή ακόμα και στο φορέα βαλλιστικών πλακών του. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτού του αορτήρα είναι ότι προσφέρει απόλυτη ελευθερία κίνησης. Πράγματα όπως βολές ταχείας αντίδρασης, αλλαγή ώμου, μετάπτωση σε πιστόλι, κτλ. γίνονται πολύ εύκολα γιατί ο αορτήρας δεν εμποδίζει ιδιαίτερα αυτές τις κινήσεις. Ωστόσο, για τον ίδιο λόγο οι αορτήρες ενός σημείου δε συγκρατούν με ασφάλεια το όπλο ακινητοποιημένο. Οπότε όταν τρέχουμε, κινούμαστε, κτλ. το όπλο για πηγαίνει δεξιά-αριστερά εάν δε το ασφαλίσουμε με κάποιον άλλο τρόπο. Βλέπετε έναν τέτοιο αορτήρα παρακάτω.
Αορτήρας δύο-σε-ένα
Αυτό το είδος υβριδικού αορτήρα συνδυάζει τον αορτήρα ενός σημείου και των δύο σημείων. Με απλά λόγια, ο αορτήρας διαθέτει κλιπ ταχείας τοποθέτησης και ο χειριστής μπορεί είτε να βάλει και τα δύο επάνω στο όπλο κάνοντας τον έναν αορτήρα δύο σημείων, είτε να βάλει το ένα στο όπλο και το άλλο στη θηλιά κάνοντας τον αορτήρα ενός σημείου. Βλέπετε ένα παράδειγμα και από αυτό τον αορτήρα παρακάτω.
Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν είναι υπάρχει σωστή απάντηση για το ποιος αορτήρας είναι «καλύτερος». Όλα εξαρτώνται από τις ανάγκες σας. Ένας σκοπευτής μεγάλων αποστάσεων ή κυνηγός θα είναι πολύ ικανοποιημένος με έναν απλό αορτήρα δύο σημείων. Ένας αστυνομικός σε μία μεγάλη πόλη όμως θα ήταν πιο αποτελεσματικός με έναν αορτήρα τριών σημείων διότι το όπλο θα ήταν ασφαλισμένο καλά επάνω στο σώμα του αλλά θα μπορούσε γρήγορα να το χρησιμοποιήσει εάν χρειαστεί. Από την άλλη, ένας στρατιώτης που κάνει επιχείρηση εκκαθάρισης κλειστού χώρου σε εχθρική περιοχή θα ήταν καλύτερα να είχε αορτήρα ενός σημείου για να να έχει τη μέγιστη δυνατή ελευθερία κίνησης. Ελπίζουμε το άρθρο μας να σας βοήθησε στην επιλογή του κατάλληλου αορτήρα για τη περίπτωση σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου